Senãtus Populusque Tilus (SPQT)
De Senaat en het Volk van Tiel
Van wie is onze stad? Wie hebben er iets te zeggen over hetgeen ermee gebeurt?
Woensdag 21 maart zijn er gemeenteraadsverkiezingen. De dag waarop mensen hun stem uit kunnen brengen op een van de negen partijen die in Tiel meedoen. Vele mensen hebben echter het idee dat het geen zin heeft om te gaan stemmen. “Wat maakt het uit? Ze luisteren toch niet naar ons” is meestal de gedachte. Vreemd is dat niet. Er zijn zaken niet goed gegaan, er wordt te veel onder geheimhouding vergaderd door de gemeenteraad en er is in meerdere zaken geen (vooraf) overleg geweest met de inwoners van onze stad. De zonnepanelenparken, het project Anders Wonen en de Tiny Houses zijn daar enkele voorbeelden van.
Kan het ook anders? Naar mijn mening wel. De titel van dit artikel zegt het eigenlijk allemaal. Senãtus Populusque Tilus (SPQT) De Senaat en het Volk van Tiel. Deze uitdrukking is natuurlijk een variant op Senãtus Populusque Romanus (de Senaat en het Volk van Rome), de zinsnede uit de oude Romeinse Republiek (570-27 v. Chr.), die als betekenis had dat de Senaat samen met het volk bestuurde, dat wil zeggen dat het volk, door middel van de Volksvergadering, waar alle Romeinse staatsburgers inzaten, inspraak had. Deze gedachte kwam voort uit de res publica, wat “zaak van het publiek” betekent. Hiermee worden zaken bedoeld die toebehoren aan het publiek (volk). Dit staat tegenover res privata (prive-eigendom). Onze stad is naar mijn mening res publica, toebehorend aan alle Tielenaren.
Natuurlijk had nog niet iedere inwoner van de Romeinse Republiek inspraak, maar dit kwam omdat niet iedereen als staatsburger werd gezien. Waar het echter om gaat is het principe achter de spreuk. De staatsburgers, aan wie de stad toebehoorde, hoorden inspraak te hebben.
De term res publica werd ook in het bijzonder gebruikt als men sprak over het bestuur en de politieke leiding. In deze context had het nagenoeg dezelfde betekenis als de oud Griekse gedachte van politeia, waarvan de betekenis neerkomt op staatsregeling (een polis was een stad). De grote filosoof Aristoteles’ definitie hiervan was: “een burger is niet anders te definiëren dan als iemand die deelneemt aan de rechtspraak en in het bestuur”.
Kan de gemeente Tiel iets met deze geschiedenis als inspiratiebron? Ik hoop het wel. Onze inwoners zouden aan de voorkant van besluiten die aanmerkelijke veranderingen zullen brengen aan hun wijk of buurt, betrokken moeten worden en niet aan de achterkant. Oftewel: de gemeente zou hen vooraf moeten betrekken bij projecten die henzelf of hun wijk aangaan en hen dus niet slechts achteraf informeren van het besluit dat in het geheim genomen is.
De stad is van ons allemaal. De gemeente samen met de inwoners van Tiel. Laat die inwoners dan ook echte invloed hebben op de te nemen besluiten. Gebeurt dat niet, dan zullen zij steeds verder van de gemeente/politiek vervreemd raken. Ik hoop dat de nieuwe Raad dit in overweging neemt.
Senãtus Populusque Tilus (SPQT) De Senaat en het Volk van Tiel!
Reacties zijn gesloten.