Woensdag 21 maart is het zover. Tielenaren mogen dan de 27 inwoners aanwijzen die hun belangen in de gemeenteraad gaan behartigen. In dit artikel kijken we terug op de achterliggende vier jaar, wijzen we op het gebrek aan financiële onderbouwing van de partijprogramma’s en besteden we aandacht aan de verkiezingsbijeenkomst van de Gelderlander op 19 maart in het regionaal archief.
In de nieuwe raad zullen we Sociaal Tiel en OD 16 missen. Sociaal Tiel, opgericht om het gat dat de SP in Tiel niet wilde vullen bij gebrek aan deskundig kader, wisten in de afgelopen vier jaar geen belangrijke en blijvende plek in de Tielse politieke arena te verwerven.
OD 16, een afsplitsing van D66, wist dat wel. Robert van Galen en Liesbeth Rooders, verrasten regelmatig met kundige analyses en schroomden niet hun vinger op pijnlijke plekken te leggen. Beide vinden het na vier jaar lokale politiek welletjes.
De Tielenaren kunnen kiezen uit totaal negen partijen. Dat zijn de vier landelijke partijen CDA, D66, PvdA en de VVD. Verder is er nog GroenLinks, de ChristenUnie en de lokale partijen Partij van de Burgers, ProTiel en nieuwkomer Krachtig Tiel.
Een nauwkeurige bestudering van de programma’s en vooral de flyers leert dat er weinig verschil zit tussen de verschillende programma’s. Het zijn vooral nuances. Gemeentepolitiek is nu eenmaal praktisch. Vooral de flyers zijn vaak niet meer dan reclamefolders die je niet al te serieus moet nemen. Partijen beroepen zich op resultaten waar doorgaans de hele raad steun aan verleend heeft. Bij sommige slogans vraag je je af: Waarom daar de afgelopen vier jaar niet meer van gerealiseerd. Iedereen wil een schone stad, een veilige stad en zo zou ik nog wel een tijdje door kunnen gaan. Aanvankelijk was ik van plan om in een serie aparte artikelen aandacht te besteden aan de programma’s van alle partijen. Het zou een saaie artikelenreeks geworden zijn, die waarschijnlijk niet de vele bezoekers zouden trekken, die het schrijven voor dit medium leuk maken.
Financien
Wat mij ook opviel dat er weinig gesproken wordt over de betaalbaarheid van alle politieke wensen. De coalitie heeft in vier jaar tijd een tekort van vier miljoen omgebogen naar een plus van twee miljoen. Dat lijkt prachtig. Of dat ook zo is, zal moeten blijken. Het vervallen van de opbrengt van de kabelbelasting slaat over enkele jaren een gat van 1,2 miljoen per jaar in de inkomsten. Verder is de jaarrekening over 2017 nog niet klaar. Die zal waarschijnlijk wederom een aanzienlijk tekort op het sociale domein laten zien. Verder wordt steeds duidelijker dat de tijd van goedkoop aanbesteden voorbij is. je krijgt aannemers alleen maar in beweging wanneer zij een gezonde en noodzakelijke marge kunnen behalen. We zagen dat al bij de Waalkade en de kosten voor de aanpak van het Lingecollege. Met spanning wordt uitgekeken naar de lopende aanbesteding van de nieuwe MAVO. Een andere risicofactor is de rente. De daling is gestopt en je ziet de lange termijn rentes weer langzaam stijgen. Tiel mag op korte termijn wat extra geld uit den Haag verwachten voor het sociale domein en ook zal de uitkering van het gemeentefonds wel wat omhoog gaan. De vraag is hoe lang dat echter duurt. De kosten van de zorg blijven door de vergrijzing stijgen en zal een steeds groter beslag leggen op de algemene middelen. De vraag is of nog meer uitgeven nu op termijn wel houdbaar blijkt. Tot slot houdt niemand rekening met het feit dat we al een paar jaar hoogconjunctuur hebben en iedereen hoort te weten dat dan een depressie nabij is. Door de bezuinigingen van de afgelopen jaren is er in Tiel nauwelijks nog dor snoeihout en veel uitgaven liggen vanwege de verplichting om rente en aflossing te betalen voor de investeringen in de afgelopen jaren vast. Kortom enige terughoudendheid in het doen van fraaie beloften zou een aantal partijen niet misstaan.
Verkiezingsbijeenkomst de Gelderlander.
19 maart organiseerde de Gelderlander een druk bezochte verkiezingsbijeenkomst in het Regionaal Archief. Een bijeenkomst die door het publiek en de politieke partijen gewaardeerd werd. In tegenstelling tot een vergelijkbare uitzending van een week eerder kregen partijen de tijd om rustig wat meer over zichzelf te vertellen en de onderwerpen die aan de orde kwamen genuanceerd te bespreken. Daarbij moet wel opgemerkt worden dat discussieleider en streekchef van de Gelderlander, Albert Heller, meer tijd had dan in een rechtstreeks uitgezonden TV-uitzending mogelijk is.
Enkele punten die ons opvielen:
Het autoluw maken van de binnenstad wordt een belangrijk agendapunt voor de raad in de komende raadsperiode. Er blijken veel haken en ogen aan te zitten maar alle partijen willen het doorgaande verkeer uit de binnenstad weren.
Het parkeerbeleid zullen we ook zeker op de agenda zien terugkeren. Verschillende partijen willen als dat financieel haalbaar is het tijdstip tot wanneer betaald moet worden terugbrengen naar 18.00 uur. Dat zou ook meteen de betaalproblemen na een voorstelling van de Agnietenhof bij de parkeergarage verminderen.
Ondanks alle inspanningen, gaat er nog veel mis in de contacten tussen gemeente en inwoners. Een mevrouw die in de buurt van de Ambonezenwijk woonde, vertelde wat zij de afgelopen jaar allemaal ondernomen had om scheuren en gaten in het wegdek in haar straat gerepareerd te krijgen. Het leidde allemaal tot niets.
Verschillende partijen vinden de komst van een HBO-opleiding naar Tiel belangrijk en willen zich daar sterk voor maken. Gezien de krimpende leerlingenaantallen lijkt dat een lastig te realiseren wens.
Tot slot:
Er wordt in Tiel veel gemopperd over de bestuur en politiek. Toch denk ik dat Tielenaren niet ontevreden mogen zijn. Het college luisterde goed naar de raad. Er zijn forse stappen gezet om de stad mooier en aantrekkelijker te maken. Het overnemen van taken van het rijk op het gebied van zorg en inkomen liep niet altijd even soepel. Maar wanneer we kijken hoe dat elders soms gelopen is, dan valt het allemaal wel mee. De verhoudingen binnen de raad waren constructief. Er werd nauwelijks tijd verspild aan geruzie. Veel raadsleden zijn intensief betrokken bij maatschappelijke instellingen, verenigingen en dergelijk en schromen niet zelf de handen uit de mouwen te steken.
De discussies zouden wel een stuk efficiënter kunnen. De raad zorgt er door de eindeloze discussies voor dat het volgen van de gemeente politiek niet erg belonend is. Wellicht kunnen de meeste fracties nog wat leren van het wat saai overkomende D66. Die fractie had doorgaans heel weinig woorden nodig om zijn standpunt onder woorden te brengen en vond het niet nodig om in herhaling te vallen.
Het besturen van een stad als Tiel valt niet mee. Het zou goed zijn wanneer partijen het dualisme echt in praktijk brengen door wethouders te kiezen op basis van bestuurlijk kwaliteiten. Voor veel portefeuilles is affiniteit met het thema ook belangrijk. Het dualisme maakt het niet nodig om perse wethouders te benoemen uit de eigen partij. Mijn pleidooi is om de wethouders zorgvuldig te selecteren op basis van geschiktheid. Een vooraf opgesteld profiel en een beoordeling door een breed samengestelde selectiecommissie kan belangrijk bijdragen aan de kwaliteit van het bestuur van de stad.
Reacties zijn gesloten.