Op zondag 10 maart werd bij een dammetje in de Kleine Willemswaard bij Tiel een veldkruis geplaatst. Op die plaats stierf namelijk op 10 maart 1945 luitenant Philip Sedgwick. Hij was de enige geallieerde militair die stierf op Tiels grondgebied.
Vanaf oktober 1944 tot mei 1945 was de rivier de Waal ter hoogte van Tiel de frontlijn. Aan de zuidkant lagen de geallieerden en dat was dus bevrijd gebied. Tiel bleef tot 7 mei 1945 in Duitse handen. Beide partijen beschoten elkaar met artillerie en omdat de geallieerden op dat moment een grote overmacht hadden, had Tiel daarvan zwaar te lijden.
Door de enorme barrière die de rivier vormde, waren er weinig momenten waarop de soldaten elkaar van dichtbij troffen. Het enige was dat beide partijen in de nacht af en toe patrouilles stuurden over de rivier. Het doel was dan om de vijandelijke posities te verkennen en het mooiste was natuurlijk om een paar vijandelijke militairen gevangen te nemen om ze aan de overkant te verhoren.
Eind februari 1945 kwamen enkele compagnieën van de Engelse 8th Rifle Brigade aan in Wamel tegenover Tiel. Zij werkten hier samen met Nederlandse stoottroepen. Begin maart ondernamen deze Engelsen patrouilles met bootjes over de Waal. Tweemaal ging dat goed, waarbij overigens weinig resultaat werd geboekt. De derde maal – op de avond van 10 maart 1945 – ging het mis. 
De patrouille die avond werd gevormd door het 8e peloton van acht personen onder leiding van de ervaren luitenant Philip Sedgwick. Deze begon rond half tien de oversteek. Doel van de verkenning was een opvallend huis aan de overkant. Dat huis aan de Echteldsedijk was een café van de Berg dat door een bewoner, schilder Ot van Soest, geel was geschilderd en daarom bij de Engelsen bekend stond als het ‘Yellow House’.
Het bootje voer in de richting van de plaats waar nu de verkeerspost van Rijkswaterstaat aan het Amsterdam-Rijnkanaal is. Het dreef iets af en daardoor landde de patrouille in de Kleine Willemswaard. Daar hadden de Duitsers struikeldraden gelegd en vermoedelijk werd een daarvan geraakt, waardoor de Duitsers via een belletje werden gealarmeerd. Toen luitenant Sedgwick als eerste zijn hoofd boven een dammetje uitstak, werd hij direct door een Duitse kogel in zijn hals getroffen. Toen de Engelsen zagen dat hun commandant kansloos was, vluchtten zij met hun boot terug.
Het lichaam van luitenant Sedgwick werd door de Duitsers meegenomen tot Zoelen en daar in een veldgraf begraven. Na de oorlog werd dit overgebracht naar de Zoelense begraafplaats aan de Beemdsestraat, waar het nog altijd rust.
Tielenaar Maarten Meijer ontdekte door het bestuderen van de geallieerde rapporten, hoe Sedgwick zijn einde vond. Hij constateerde dat het hier de enige op Tiels grondgebied gesneuvelde geallieerde militair was en vond dat er daarom eigenlijk ook een herinnering moest komen. Dat werd een Engels veldkruis dat werd vervaardigd door Bjørn van den Bergh. De onthulling vond plaats op zondag 10 maart. Op de dijk vertelde Maarten Meijer over de heldhaftige luitenant Sedgwick die in januari 1945 uit handen van veldmaarschalk Montgomery een hoge onderscheiding kreeg, het ‘Military Cross’. Daarna gingen de aanwezigen de Kleine Willemswaard in, waar bij het veldkruis bloemen werden gelegd.
Foto video:
Fotoalbum
Reacties zijn gesloten.