Wat vooraf ging
Vorig jaar floot de gemeenteraad met algemene stemmen het college terug, toen het college het plan presenteerde om toestemming te geven voor de bouw van een groot hotel voor arbeidsmigranten op het voormalige terrein van winkelcentrum Kwadrant. Dat bleek niet in goede aarde te vallen en een kleine ramp voor de betreffende ondernemer. Die had weliswaar voor eigen risico het winkelcentrum aangekocht, maar vertrouwde er op gezien de intensieve contacten met het college in het voortraject bij de ontwikkeling dat de gemeente zijn plannen, waarin hij al fors geïnvesteerd had, mogelijk zou maken.
De belangrijkste reden om in Tiel tot centrale huisvesting van arbeidsmigranten over te gaan was het vrijkomen van een groot aantal verkamerde woningen in buurten waar zich vooral sociale huur- en koopwoningen bevinden. In Tiel is dringend behoeft aan betaalbare woningen voor de eigen bevolking. Bovendien zorgde de concentratie van arbeidsmigranten met vaak een eigen auto in de dichtbebouwde straten voor overlast en parkeerproblemen. Daarom besloot de gemeente dan ook om voor de ontwikkeling van enkele migrantenhotels alleen zaken te doen met twee grotere regionale uitzendbureaus, die veel woningen voor de huisvesting van arbeidsmigranten in Tiel bezitten en hebben verkamerd voor verhuur. In totaal gaat het om bijna 100 woningen. Afspraak was dat bij het gereedkomen van een hotel woningen vrij zouden komen voor de Tielse bevolking. De raad stelde kwaliteitseisen vast voor de bouw en het beheer van de migrantenhotels. Belangrijke punten waren onder meer de aanwezigheid van permanent toezicht, recreatiemogelijkheden in en om het gebouw, een aantrekkelijke groene inpassing in de omgeving, parkeren op eigen grond en een aantrekkelijke architectuur.
Bij de afwijzing van het plan voor het Kwadrant terrein aanvaardde de raad een motie om te onderzoeken of huisvesting op een bedrijventerrein mogelijk was. Daarbij tekende het college aan dat men dan naar de huisvestigingsmogelijkheden op alle drie de Tielse bedrijventerreinen wilde kijken naar de mogelijkheden.
Enquête onder raadsfracties
Om niet opnieuw na een langdurig en voor de gemeente kostbaar proces teruggefloten te worden is het college zijn zoektocht begonnen met de vraag aan de raadsfracties om opnieuw aan te geven welke eisen er aan huisvesting op het bedrijventerrein voldaan moest worden.
D66 vond dit geen juiste aanpak. Die partij is van oordeel dat de ‘kaders’ gesteld moeten worden tijdens een openbaar debat en heeft de schriftelijke vragen niet beantwoord. De VVD heeft geen antwoorden op de vragen ingediend.
Het gaat te ver om alle nuances op de 11 gestelde vragen hier compleet weer te geven. Wie geïnteresseerd is, vindt ze per partij bij de raadsstukken voor de gemeenteraadsvergadering van woensdag 23 februari op de site van de gemeente. We volstaan daarom met onderstaande selectie.
Er moet alleen huisvesting geboden worden aan mensen die in Tiel werken (CDA, lijst Verduin. ProTiel).
Uitzendbureaus en andere werkgevers moeten een verplichte nazorgplicht opgelegd krijgen wanneer dienstverband eindigt (ProTiel; lijst Verduin).
Los het probleem regionaal op. (PvdA, CDA).
Parkeren moet op eigen terrein (Lijst Verduin, ProTiel) en geen huisvesting in woonwijken Lokaal Liberaal Tiel);
Bouw wellicht grotere locatie in buitengebied met eigen winkelvoorziening (PvdA).Overige partijen zijn tegen centrale huisvesting in het buitengebied. Dit kan wel bij werkgevers, die gebruik maken van arbeidsmigranten. Groenlinks sluit ook huisvesting in leegstaande boerderijen in het buitengebied niet uit.
Enkele partijen pleiten voor tijdelijke bouw, anderen voor medegebruik door asielzoekers en jongeren bij leegstand en herbestemming als woonfunctie.
De ChristenUnie benadrukt de wenselijkheid van een fatsoenlijke huisvesting met zowel binnen als buiten op eigen terrein mogelijkheid voor recreatie en sport en de nabijheid van voorzieningen voor de arbeidsmigranten. Het CDA attendeert op het rekening houden bij de keuze van de plek met de belangen van de ondernemers in de buurt.
Meerdere partijen vinden permanent inpandig toezicht noodzakelijk. Daarvoor is een zekere omvang per locatie noodzakelijk.
De meeste partijen wijzen huisvesting in bestaande woonwijken af. De PvdA ziet wel kansen op Medel, dat de partij ook tot de bebouwde kom rekent, en nog niet ingevuld gebied in de wijk Passewaaij. Enkele partijen sluiten kleinschalige gecentraliseerde huisvesting in de bebouwde kom niet uit.
Alle partijen en met name de PvdB wijzen op het belang van een goede communicatie met inwoners en omwonenden. Deze communicatie is een gedeelde verantwoordelijkheid van de projectontwikkelaar en de gemeente. Partijen verschillen van mening over wat precies de rol en de verantwoordelijkheid van de gemeente moet zijn.
De gemeenteraad moet duidelijke en niet voor tweeërlei uitleg vatbare kaders scheppen, steeds tijdig geïnformeerd worden en de vinger aan de pols houden via periodieke bijpraat- en evaluatiesessies.
De gemeente moet niet zelf centrale huisvesting voor arbeidsmigranten realiseren.
Tot slot vindt het CDA respectvolle integratie en participatie belangrijker dan gescheiden huisvesting. De partij betreurt de ontstane afhankelijkheid van werkgevers van arbeidsmigranten. Tiel moet niet nog meer werk naar de gemeente lokken dat voornamelijk door arbeidsmigranten gedaan kan worden. Huisvesting van arbeidsmigranten bij en door de bedrijven zelf verdient de voorkeur. CU en PvdA pleiten voor meer interactie en samenwerking met en tussen voorzieningen in Tiel. Sportverenigingen hebben hier ook een taak. Lokaal Liberaal Tiel vindt werkgever eerste verantwoordelijke. PvdA wijst er op dat er onderscheidt gemaakt mort worden tussen arbeidsmigranten die hier maar enkele weken komen om wat te verdienen, hier wat langer verblijven en degenen die plannen hebben om zich blijvend in Nederland te vestigen. Huidige huisvestiging discussie moet zich richten op oplossingen voor de zogenaamde midstayers. De PvdB vindt dat de gemeenten waar arbeidsmigranten werken ook voor goede huisvesting moeten zorgen. ProTiel benadrukt met andere partijen dat de gemeente geen huisvester is. Overheid moet dwingend optreden wanneer werkgevers zich niet houden aan verplichtingen.
Ook in de regio is het huisvesten van arbeidsmigranten een belangrijk aandachtspunt. De regio onderschrijft het belang van een regionale aanpak en het versnelt realiseren van nieuwe locaties. Een evenwichtige verdeling over de regio is daarbij een belangrijk uitgangspunt. Bevorderen van wonen dichtbij het werk en verminderen van de afhankelijkheid van de arbeidsmigrant van de werkgever zijn voor het regiobestuur belangrijke zaken.
De discussie over de huisvesting van arbeidsmigranten wordt vertroebeld doordat er al een locatie in beeld is, namelijk het terrein waar de firma Duijts zijn gebruikte bouwmaterialenhandel op Latenstein uitoefende. Dit terrein werd gekocht door ondernemers, die het per kerende post met een forse winst doorverkochten aan een landelijke organisatie die zich op commerciële basis richt op het huisvesten van arbeidsmigranten. Deze organisatie heeft relatief weinig arbeidsmigranten in onze regio aan het werk en bezit geen verkamerde woningen in Tiel. Daarmee lijkt het belangrijkste doel van de centrale huisvesting, het weer beschikbaar komen van vele tientallen woningen voor de ‘gewone’ Tielenaar uit beeld te zijn.
Afsluiting
Tot nu toe heeft het lokale bestuur van Tiel weinig gelukkige stappen gezet en op het gebied van de huisvestiging van arbeidsmigranten. Het was bijvoorbeeld van meet af aan duidelijk dat een groot migrantenhotel op een prominente plaats in Tiel-West, een wijk met nog al wat problemen weinig steun onder de bevolking zou krijgen. Dat heeft het vertrouwen in de lokale politiek bij de inwoners geen goed gedaan en het gevoerde beleid lijkt nu ook landelijk de aandacht te trekken. Een onderzoeksjournalist van een kwaliteitskrant heeft afgelopen dagen verschillende politici en andere betrokkenen benadert voor een uitvoerige publicatie over de gang van zaken rond de migrantenhuisvesting.
De Stichting Leefomgeving Tiel, die de politieke ontwikkelingen in Tiel en de regio kritisch volgt wanneer deze de leefomgeving van de inwoners raken, heeft zich fel tegen het wijzigen van de oorspronkelijke uitgangspunten verklaard. De inspreek tekst waarin woordvoerder Karin Boschaart het standpunt van de stichting toelicht, vindt u bij het verslag van de Commissie Bestuur van 10 februari.
Reacties zijn gesloten.