Kolommetje: Theezeefje

Door Walter Post op woensdag 24 januari 2018, geplaatst in Opinie.

TIEL  Even had ik een bijna triomfantelijk gevoel: ik had iets gevonden wat niet gevonden kon worden. Maar het was de tijd die me weer inhaalde. Het zat zo, in de Action keek ik even voor wat klein spul, toen ik me bedacht dat ik geen theezeefje meer heb. Mijn drinken beperkt zich tegenwoordig tot koffie, karnemelk en groene thee, soms wat vruchtensap.Voor die thee heb je een zeefje nodig wil je hem van theeblad maken. Maar ik kon de theezeefjes niet vinden.

Een piepjonge vakkenvulster keek me aan alsof ik iets merkwaardigs zei, toen ik haar naar een theezeefje vroeg. Ze wist niet wat dat was, kende het woord ook niet. Ze vroeg een jongen die even verderop bezig was met het inruimen van allerlei o zo handige spullen waarvan je als je ze ziet tegen je voorhoofd slaat en denkt ‘dat heb ik altijd willen hebben’. Dat soort spullen zijn ze sterk in bij die winkel. Maar ook hij wist niet wat het was. Ik nam ze mee naar de stelling met keukengerei en liet ze een passeerzeef zien die ik voor de veiligheid zo niet noemde. Dit, maar dan veel kleiner, wees ik. Maar nee, dat hebben ze niet. Toen had ik even een aha-gevoel: de superwinkel van sinkel te slim af geweest. Tot ik bedacht dat niemand zoiets nog gebruikt, dat ik best oud ben. Daar wen ik al aan.

De kleine belevenis schoot me weer te binnen toen ik bijgaande foto van Anke zag. Anke was getrouwd met een van de twee broers die onderaan de Havendijk de Boedelhal dreven. Ze werkte voor de brandweer, ik was bij de eeuwwisseling aan haar gekoppeld toen iedereen met enige vrees zat te wachten op de gevolgen van de milenniumbug, die overigens niet kwam. Inmiddels hebben de broers elk een eigen zaak, er ligt daar een parkeerplaats nu. Daarover hebben ze trouwens jarenlang gesteggeld met de gemeente, over de verkoop van hun familiebezit. Aardige kerels, vasthoudend ook. Overtuigd van de gedachte dat je niet alles moet weggooien, dat goede spullen altijd een ander baasje vinden. Dezelfde opvatting als die waarmee de Kringloopwinkel aan de Stationsstraat wordt gedreven. In Tiel is goedkoop maar iets ouder geen enkel bezwaar zo blijkt, het is er altijd bomvol kijkers en kopers. Niks mis mee, alleen denk ik dat de medewerkers van die tweedehandswinkels in Tiel net als ik nog weten wat een theezeefje is. En zij zijn níet oud.