Pluk het Geluk of: hoe het goed komt in Tiel

Oh ironie, koud een jaar nadat de inwoners van Tiel een nieuwe gemeenteraad hebben gekozen die hen heeft beloofd ze alles te geven wat hun hartje begeert, komt het dagelijks bestuur van de gemeente er achter dat we niet gelukkig zijn. Op 28 maart is er een congres in de schouwburg met als thema Pluk het Geluk.

Zouden ze het dan hebben begrepen? Dat we een beetje moe zijn van dat onheilsboodschap op onheilsboodschap stapelen terwijl de gemeenteraad maar doormurmelt en weinig méér voor elkaar bakt dan zich schikken naar de wijze maar dure wensen van de leden van het dagelijks bestuur? Tekorten op de gemeentelijke begroting, ruzie rond de voltooiing van de te weinig bezette parkeergarage, weglopende klanten bij steeds minder winkels omdat je niet meer gratis kunt parkeren (in de buurgemeente West Betuwe wel), of als beloning voor afval scheiden steeds meer moeten betalen heeft de burger wat wantrouwig gemaakt. Maar het komt goed, de redding is nabij met Pluk het Geluk.

Naast een paar geleerde heren van buiten de stad, hoogleraren, is er op de sprekerslijst ook plaats gemaakt voor een beroemde saxofonist, de directeur van het plaatselijk museum en een lokale volkszanger. Je kunt niet alles hebben, Tiel exporteert zijn talent grotendeels.

Onontkoombaar bijna wordt de burgemeester aan de tand gevoeld door een beroepsinterviewer, die overal een mening over heeft en zich maar al te graag door organisatiebureaus als AirSocial laat inhuren voor een klusje als dagvoorzitter.

Het mag wat kosten, ambtenaren, wijkregisseurs en de afdeling communicatie van de gemeente zijn er al druk mee bezig. Je moet er immers qua imago van profiteren wanneer er een ‘landelijk congres’ in je stad landt. De gemeente betaalt het congres, en wordt opgevoerd als organisator, wat dus betekent dat AirSocial een mooie vergoeding krijgt en het echte werk doet. Maar voor dat geld kunnen de bestuurders wél melden dat ze dat samen doen –let op de mooie namen- met EHERO (Erasmus Happiness Economic Research Organisation) en het LCGW (netwerk van gemeentelijke professionals in het sociaal domein). Klinkt goed zeg, al ken ik die clubs niet.

Wie ook wil komen kijken bij deze uitzonderlijke gelegenheid moet 150 euro neertellen. Zo worden ook meteen de personen buiten de deur gehouden die mogelijk kritische vragen zouden kunnen stellen. De mensen om wie het eigenlijk gaat, de inwoners. En die zijn dus niet gelukkig, terwijl de ambtenaren niet weten wat ze daar aan moeten doen. Anders zouden ze geen congres houden over verbondenheid, taal, geld en gezondheid.

Want mensen die de taal slecht beheersen of niet goed begrijpend lezen, hebben vaak ook problemen op al die andere terreinen. Een club als de bibliotheek doet er dan concreet wat aan: het platform SamenWel, aangevoerd door de bieb, strijdt tegen eenzaamheid, laaggeletterdheid en probeert gezonder leven te stimuleren. Dat lukt, meer en meer mensen nemen aan allerlei gratis activiteiten deel. Daar zijn geen hoogdravende spreekbeurten voor nodig. In juni komen er nog meer mensen uit de streek bijeen die zich aan laaggeletterdheid van hun medeburgers wat laten liggen, dit keer in het ziekenhuis. Het zijn professionals die dagelijks de gevolgen van het moeilijk begrijpend kunnen lezen tegenkomen en die zich samen beraden op de manier waarop ze die mensen daadwerkelijk kunnen helpen. En dat kost geen 150 euro per stoel. Pluk het Geluk krijgt zo trouwens wel een aparte bijsmaak.

Ik vertrouw erop dat er klinkende resultaten, samenwerkingsverbanden en momenten van verlicht denken voortkomen uit dit congres. Dat de stad die zich zelfs druk maakt om het verplaatsen van drie speelgoedbeestjes in de winkelstraat een andere weg inslaat, richting geluk. Wat fijn dat de mensen die zoveel voeling hebben met de inwoners van hun gemeente daar een dag van hun belangrijke levens aan willen besteden.