Grijzebakdebakel: de Avri-soap

Klachten, klachten, klachten, de Avri heeft de wind tegen. Terwijl er in de afgelopen jaren zoveel geld was, dat de tarieven omwille van de kiezersgunst door gemeentebesturen laag werden gehouden, is de pot kennelijk leeg. Ik zei het al eerder, en de Avri-directie riep me om mijn mening meteen op het matje, wanneer je een nutsinstelling bedrijfje laat spelen gaat dat onherroepelijk mis.

Afval fluctueert in waarde, soms krijg je er veel voor, soms wat minder. En het kan per soort nog variëren ook, papier heeft zelfs negatieve prijzen gekend, over restafval werd ooit heftig gedebatteerd tussen afvalverbrander en Rivierenlandse bestuurders, de burgemeester van Neder-Betuwe voorop. Hij won.

Nu is de burger het kind van de rekening. Eerst besteedden gemeenten het beheer van de openbare ruimte aan de Geldermalsense dienst uit, inclusief het uitdelen van parkeerbonnen. Dat de parkeerwachten handhaver zijn geworden, geeft ze bovendien kennelijk het recht een simpele ziel die op haar stoeltje voor haar deur op de stoep zit, te beboeten. Macht is voor kleine geesten een verleidelijke substantie. Maar ook de gemeenteraden, die eigenlijk de baas zijn over hun woonomgeving, maar daar niets van snappen en hun beroepsbestuurders hun gang laten gaan, hebben niet opgelet. Anders kun je niet zo’n monstrueuze tariefverhoging voor gewoon restafval later passeren.

Al lang zijn er klachten over de dienstverlening, zwerfvuil ophalen, de verzorging van openbaar groen, je mag in Tiel geen plastic meer zelf wegbrengen en meer van die regeltjes die het voor een burger –misschien wel bewust- ondoorzichtig maken waar hij nu aan toe is. Van een gemeenschappelijke reinigingsdienst is de Avri verworden tot een moloch waar geen kruit meer tegen gewassen lijkt. Afval verwijderen? Om de dooie dood niet, de stort en gebouwen in Geldermalsen zijn een grondstoffenonderneming geworden. Opvallend daat wij meer zijn gaan betalen sinds die richting een jaar of zes geleden werd ingeslagen. Met mooie woorden en geld van ons allen kunnen er een paar mensen daar ondernemertje spelen. En ik geef toe: de gemeentebesturen draaien hen de duimschroeven aan. Maar trek je dan terug op je kerntaken, probeer daarin zo goed en goedkoop mogelijk te zijn en stimuleer zo verantwoord en gescheiden weggooien van afval. Mensen willen wel, maar niet wanneer je ze schoffeert.

In de jaren negentig had ik al eens ruzie met de Avri: telkens wanneer er een nieuwe zet in het spel om scheiden van afval werd gedaan, werd het tarief hoger. Ik snapte het niet en schreef erover, ik pikte het niet en werd –jawel, ook toen al- op het matje geroepen.

En hetzelfde gevoel krijg ik ook nu weer. Waarom doet de Avri vanalles behalve goedkoop afval ophalen? Leveren die zonnepanelen dan geen geld op waar ook wij van mogen profiteren? (natuurlijk niet, dat is een heel andere bv, gaan wij daar ook over?) Is het bedrijf van huis uit grootleverancier schoffelaars? Dit grijzebakdebakel is het zoveelste bewijs dat het Avri-bestuur, dat namens ons de afvalridders in bedwang dient te houden, net als het regiobestuur een tandeloos vehikel is voor elkaar vriendelijk toelachende vergaderaars. Veel praten over weinig en dat kunnen ze zelfs niet goed. Treurig. Wat doen we er aan? Meld het me, reageer, want we moeten ons niet laten inpakken in een te dure container.