Kolommetje: Rampgebied

We weten meer en meer zelf wel wat kan en wat niet. Dat is denk ik de reden waarom je alleen nog bij een aanrijding met gewonden politie waarneemt. De mannen en vrouwen van dit korps hebben het niet makkelijk, hun werk is best zwaar en niet riant betaald. Maar wij als bevoking denken dat we het zonder hen af kunnen, dus wordt er minder aan hen uitgegeven en kunnen ze dus minder vaak hun sirene aanzetten. Het ontbreekt er nog maar aan dat ze zelf dat geluid moeten maken, met het raam open, net als militairen gebrek aan munitie schijnen te hebben en zelf knalgeluiden dienen voort te brengen.

Eind jaren tachtig kreeg de gemeente stadswachten. Lieve mensen met weinig vaardigheden, slechtzittende kostuums en nog slechtere bevoegdheden. Veelal werden ze uit de kaartenbakken van de sociale dienst geselecteerd, en over het geheel maakten ze weinig indruk op de inwoners van de stad.

De twee op de foto waren bezig aan hun ommetje, het was warm weer en dan ben je graag buiten. Het was indertijd zo dat je bij slecht weer geen bon hoefde verwachten voor foutparkeren, evenmin als in de vakantieperiode. Want dan waren de stdswachten niet op straat. Hoe gaan die dingen: het werd een heuse organisatie, de werklozen raakten op en de verbale weerspannigheid van de inwoners steeds groter. Het clubje werd opgedoekt, maar de gemeente wilde wél graag de parkeerboetes, pardon, parkeerbelasting, blijven innen.

De Avri deed al mooi werk door wat plantsoenen en straten schoon te houden in Culemborg, dus keken de bestuurders van de streek naar deze afvaltypes voor hulp. Dat kon geregeld worden, -mits betaald- en om een lang verhaal te bekorten, twee van hun handhavers belden me vanmorgen uit bed: auto weghalen. Ik woon namelijk vlak aan het rampgebied dat corsoparcours heet. In de afgelopen weken staan er op een stukje straat van vijftig bij twintig liefst acht borden geplaatst met strenge mededelingen aangaande dit voor Tiel zo cultureel tekenende evenement. De heren konden er zelf ook geeen wijs uit, ze hadden de opdracht roodwitte linten te spannen en de auto’s stonden in de weg. De jongens hebben toegang tot al je persoonlijke gegevens, dus ze konden precies zien van wie welke auto is. Dat ik heb betaald voor die parkeerplek telt niet. Weg ermee.

Op die mannen ben ik niet boos hoor, bevel is bevel en zo. En als u denkt dat het dan weer voor een jaar rustig is, dan hebt u het mis. Ik moet straks 500 meter lopen met mijn afvalzak, de afvaljongens hebben kennelijk ook al het beste met mijn gezondheid in de zin. Maar het liefst wil ik met rust worden gelaten. Daar zouden ze eens een raadsgroepering voor moeten beginnen, die kan heel groot worden in Tiel.