Raadsleden bevraagd door Regio Rivierenland

Door Walter Post op zaterdag 3 oktober 2015, geplaatst in Opinie. Raadsleden en gemeentebestuurders bijeen in de raadszaal van Beneden-Leeuwen.

TIEL Rivierenlandse raadsleden komen maandag 5 oktober bijeen in het gebouw van het regionaal archief in Tiel. Ze gaan er opschrijven en vertellen hoe ze denken dat de ambities van hun bestuurders werkelijkheid kunnen worden, is de bedoeling. Want die ambities bestaan: toonaangevende tuinbouw op Europees niveau, de derde logistieke hotspot van Nederland worden en jaarlijks 5 procent omzetgroei in toerisme. Mooie doelen, maar erg concreet wil dat maar niet worden.

De Logistieke Hotspot Rivierenland is namelijk een zorgenkindje: opgeslokt door provinciale belangen worden de Rivierenlandse plannen vooralsnog behoorlijk getraineerd. Want het provinciebestuur heeft ook dergelijke plannen en laat dit gebied optrekken met Arnhem-Nijmegen en de Achterhoek, die precies dezelfde ambitie hebben. Die ambitie bestaat eruit dat het sociaal-economische profiel van de streek verbetert: Rivierenland heeft een laag opleidingsniveau, veel werklozen en een relatief ongezonde bevolking.  Meer werk en een betere opleiding moeten de achterstand doen inlopen.

En zo gaat het ambitiedocument dat de raadsleden maandag gaan opleuken nog even door. De kreten zijn niet van de lucht: ‘initiatieven vanuit de samenleving faciliteren’, ‘kwaliteiten benoemen en opschroeven’, ‘kansen grijpen vanuit ons DNA’. Jammer, maar het moet gezegd: hier klinkt de wanhoop van een regio door die met ingang van 2016 is afgesneden van de forse stroom subsidie van de provincie. Dit soort verhalen, het ‘voelen van de emotie waarmee de ambitie wordt gedragen’, kan niet verhullen dat er weinig concreet is.

Gemeenteraden en de regiobestuurders kunnen wel wat willen, maar uiteindelijk gaan ze alleen maar over de openbare ruimte en orde en veiligheid. Met een knipoog gezegd: een gemeente is grotendeels een vergunningenmachine met als extra taak de zorg voor welzijn van zijn burgers. Acht jaar is er met inzet van geld uit het Regiocontract veel moois gebeurd. Maar dat contract loopt dit jaar af. De tien gemeenten in het gebied moeten zelf geld vinden voor hun gewenste extra’s. Dat zou de provincie kunnen leveren, maar ook Brussel is een mogelijkheid. Alleen is er niemand van de regiobestuurders die daar vaker dan eens per jaar komt. Dat kun je geen aansprekende lobby noemen, en geld voor professionals is er vooralsnog niet.

Sterker nog: het ambitiedocument laat zien (het is op de website van Regio Rivierenland te lezen) dat nadrukkelijk de bal bij ‘partners’ wordt gelegd: onderwijs, ondernemers en ondernemende burgers. Het stuk waar de raadsleden maandag hun ‘Wereldcafé’ mee gaan houden in het gebouw van het RAR barst van de mooie plannen. Maar wil je als raadslid iets zinnigs inbrengen, dan mag je eigenlijk inhoudelijke voorstellen verwachten. Daar kun je als verzamelde raden iets van vinden of over stemmen.

Die voorstellen ontbreken in de bevraging, waardoor wederom de indruk wordt gevestigd dat de bijeenkomst meer is bedoeld om raadsleden het idee te geven dat ze worden gehoord dan dat er resultaat wordt verwacht. Dat speelt weliswaar in op de geluiden die raden de afgelopen jaren lieten horen inzake regionale beslissingen -ze voelen dat de democratie hier tekort schiet-  maar zet verder geen zoden aan de dijk van economische ontwikkeling van deze regio. Mooi voorbereid, die bijeenkomst, maar helaas.