Ze haalden de Finish!

Team Tiel haalde de eindstreep van de Dakarrally in Saudi Arabië!

Ze zijn weer terug in Tiel en verkeren nog in een roes. “Eindelijk hebben we die mooie plaque gekregen. Daarvoor hebben we in 14 dagen tijd zo’n 9.000 kilometer afgelegd met stenen, regen kou en hitte. Maar als dan finisht is het echt te gek!” aldus Gertjan. “Je staat daar op dat podium en je vergeet meteen alles”, vult Branco hem aan, “alle ellende is meteen weg!” De finish en het podiummoment was geweldig. En ze deden het beslist niet slecht. Binnen hun klasse werden ze 15^de (zelfs beter dan de ervaren gebroeders Coronel), in de overall score eindigden ze als 59^ste!

Proloog
Ze vertrokken vorig jaar 27 december met z’n vieren naar Saudi Arabië. Martijn Wijnen en Steef Wagenvoort als monteurs, Branco als navigator en Gertjan als driver. Ze sliepen één nachtje in een hotel en daarna begon het avontuur. “We werden de volgende dag pas na vier uur opgehaald uit het hotel, wachten duurt lang”, aldus Gertjan. De proloog was op 31 december, die bepaalt je startnummer. De tussenliggende dagen bestonden uit formaliteiten, administratieve checks en controle van de auto maar ook inrichten van het bivak. “Onderweg sliepen we in een camper, behalve als er een marathon-bivak was.” Dat vindt twee maal plaats tijdens de rally, de coureurs zijn dan op zichzelf aangewezen. Ze slapen dan niet in de camper maar in tentjes en kunnen geen beroep op hun team van monteurs. Het is een vast onderdeel van de rally. Om de uitdaging te verhogen.

Buggy
De mannen rijden in een buggy. “Dat is het leukste”, stelt Branco, “voor we aan de echte Dakar begonnen oefenden we wel met een 4×4, vanaf de dag dat we eenmaal in een buggy gereden hadden waren we verkocht. Je kunt met zo’n buggy veel makkelijker spelen, ze hebben een betere vering en zijn veel wendbaarder. Het voelt veel vrijer dan met zware auto’s in zand te rijden.”
Dit jaar was de derde keer dat team Tiel (met een Buggy) deel nam aan de Dakar. “Twee jaar geleden, de eerste keer dat we deelnamen, is me het meeste bij gebleven”, stelt Gertjan. “Uitrijden voelde toen als een veel grotere prestatie dan nu.” Ze reden de rally dan wel uit in 2021, maar niet voor een podiumplaats. Wegens pech verschoven ze naar de zogenaamde ‘experience-klasse’, toch een onvergetelijke ervaring, en niet voor niets geweest… “Vorig jaar hadden we een zwaar ongeluk”, memoreert Branco. “De eerste week ging prima maar precies na de eerste rustdag gingen we over de kop. De rolkooi van onze buggy was dusdanig beschadigd dat we niet meer mee mochten doen, de stangen waren zó krom.” Ze verlieten de rally voortijdig en keerden huiswaarts. Ondanks dat de Dakar rally al een aantal edities in Saudi Arabië gehouden wordt merken ze deze editie wel een verschil. “Op het eerste gezicht ziet alles er hetzelfde uit maar we reden nu langere rechte stukken, geestdodend”, aldus Branco. “Geen oases en geen mooie groene valleien, kamelen en uitgestrekte landschappen, zoals vorig jaar.”

Voorzichtig
Drie keer is scheepsrecht. Nieuwjaarsdag startte de echte race. De Tielenaren startten als nummer 440. “Tijdens de proloog waren we misschien wel wat te voorzichtig”, stelt Gertjan. “In 2022 stonden we op de eerste dag al in de top-10 van onze klasse, het ging heel goed en toen kwam die crash. Dit jaar zijn we er heel rustig ingegaan. Je hebt toch een stukje onzekerheid, maar bouwt dit op tot een steeds beter resultaat. Daar komt ook bij dat we gedurende het afgelopen jaar nauwelijks geoefend hebben, gewoon geen tijd gehad. Je stapt dus in, maar gaat er wel heel anders in dan bij de vorige editie”, aldus Gertjan. De rally was zwaar. De eerste week zagen ze alleen maar stenen, rotsen en ‘kamelengras’ (struik met heel veel zand erin, keihard-red.). Het regende, soms zo erg dat ze door het water moesten rijden. “Deze rally had veel meer regen en kou, zelfs ondergelopen gebieden. En we waren bont en blauw van het rammelen over die rotsen”, vertelt Branco. “Door de extreme weersomstandigheden zijn er zelfs uitzonderingen gemaakt, toen we in het eerste marathon-bivak aankwamen zaten er achter ons nog zo’n 40 auto’s vast in de duinen. Ze waren niet op tijd binnen maar mochten de volgende dag toch starten. Eigenlijk hoor je wel op tijd in het bivak te zijn. Wij hadden doorgaans geluk maar onderweg hebben we wel het linkse voorwiel eraf gereden, we hadden op dat moment nog 230 kilometer te gaan. Ik heb tijdje zitten sleutelen maar we konden weer verder en waren op tijd in het bivak.” Branco is navigator, maar zijn ervaring als automonteur, eigenaar van Autobedrijf de Lange, komt hem natuurlijk goed van pas. “We verloren 40 minuten”, zegt Gertjan, “dat betekent dat we 40 minuten later mochten starten de volgende dag. Gelukkig denken wij in oplossingen en zijn we in het dagelijks leven ook wel wat gewend. RTL7 heeft helikopter beelden van de reparatie, die willen we graag terugkijken.”

Zware duinen
De tweede week, na de rustdag in het bivak, was het gelukkig droog. “Maar niet makkelijk”, vertelt Branco, “het was soms wel 30 graden in de duinen en een heel verschil met die eerste week. We moesten door een gebied met zware duinen ploeteren, mul zand, hoge bergen. Maar Gertjan kan super rijden in het zand en in de duinen. Hij durft echt supersnel een duin op te rijden.” Tijdens de rally verlaten de auto’s het bivak voor een verbindingsweg op weg naar de start van een ‘special stage’. Dat is dan de echte rally. Die is zo’n 150 tot 450 kilometer en na de finish van de special stage moeten ze nog tussen de 100 en 500 kilometer afleggen naar het volgende bivak. “De eerste dagen zijn we alleen maar in het donker geëiendigd” Al met al was het zwaar voor de heren. “Het zwaarst waren de lengten der dagen”, stelt Gertjan. “We waren om 8 uur in de ochtend al op weg en waren vaak om 10 uur in de avond pas weer binnen. Het is fysiek zwaar, je moet op blijven letten, je moet hard blijven rijden en gefocust blijven. In het goede spoor rijden, de goede koers vinden en terugvinden.” Branco bedient de navigatie-apparatuur. “Gelukkig hebben we niet vaak een way-point gemist, daar moet je je op focussen. Het gaat allemaal met de computer, soms moet je een stukje terug om een way-point te vinden.”

South Racing
Maar niet alleen voor de inzittenden van de buggy was het zwaar. Voor de beide monteurs van team Tiel was het vaak ook afzien. “Wij zijn aangesloten bij South-racing”, zegt Gertjan. “Dat betekent dat onze twee monteurs ook deel uitmaken van het team van South Racing. Tijdens de rally richten ze zich niet alleen op ons maar op alle teamleden. Ze sleutelden vaak hele nachten door, het was koud en nat.” Team South-Racing bestaat uit 26 buggy’s, zes professionele buggy’s van het red-bull-team en drie vrachtwagens.” Als de coureurs hun verbindingswegen en ‘special stages’ trotseren, dan rijdt het team van monteurs vast naar het volgende bivak. “South Racing is wel een fantastisch team”, zegt Gertjan. “Ze stonden met alles klaar en hadden alle onderdelen op voorraad en gingen het dan direct regelen.” Branco vult aan: “Aan het begin van de tweede week moest er 20 minuten voor de start nog een versnellingsbak vervangen worden. En dat lukte! Binnen 19 minuten was de reparatie gedaan en één minuut voor de start stonden we er toch. Als je niet start heb je geen eindtijd en dan lig je eruit.”

Terugblik
Terugkijkend op de rally beseffen de mannen hoe zwaar het eigenlijk was. “Soms reden we door een waar slachtveld. Hier een auto en daar een gestrande vrachtwagen.” Er waren meer dan 400 inschrijvingen. Slechts 180 daarvan zijn gefinisht! “Als ik filmpjes terug zie dan heb ik nu echt zoiets van: het is serieus geweest, maar wij zijn uit de problemen gebleven”, aldus Gertjan.
Team Tiel is zeker van plan om volgend jaar weer een keer de Dakar te gaan rijden. “Natuurlijk, de Dakar is het neusje van de zalm, de rally der rally’s. Het is een topprestatie als je die uitrijdt!”, aldus een enthousiaste Gertjan. Hij heeft zich wel iets voorgenomen. “Ik wil wel dit jaar wat meer trainingen doen en meer wedstrijden om te oefenen. Ik wil ook uitgerust beginnen. Van te voren ga ik wat meer tijd nemen om te rusten.” De mannen waarderen het ten zeerste dat ze zoveel leuke reacties krijgen, inmiddels hebben ze hun gewone leven en bezigheden wel weer hervat!