Huisvestingsicoon van SCW, Herman Suijdendorp neemt afscheid

Door Bert Leenders Op nov 23, 2019

De Stichting Christelijke Woningcorporatie (SCW) gaat fuseren met de Stichting Woningbeheer Betuwe (SWB) gevestigd in Lienden. Voor de directeur-bestuurder Herman Suijdendorp is de fusie een goede gelegenheid om na 30 jaar inzet voor SCW te gaan genieten van een welverdiend pensioen. Dat kan hij met een gerust hart en met een gevoel van tevredenheid. Want de directeur heeft in het belang van de Tielse bevolking veel gepresteerd.

Wanneer we Herman Suijdendorp nu alweer enkele maanden geleden opzoeken in zijn fraaie werkkamer met uitzicht over Tiel-West, wil hij eigenlijk niet over zichzelf praten. “Het moet niet over mij gaan maar over SCW, de volkshuisvesting, de gebouwen waar we trots op zijn en wat we als organisatie en dat zijn alle enthousiaste medewerkers, voor Tiel en de inwoners hebben kunnen doen. En waar we nu staan met SCW en de veranderingen in de sociale huursector. Over de fusie kan ik nu nog weinig zeggen, dan moet eerst de formele besluitvorming rond zijn en dan is het niet meer aan mij“.

Enthousiast vertelt hij over het belang van het behoud en verbinden van uit cultuurhistorische oogpunt waardevolle gebouwen met passende functies, plekken en buurten met sfeervol en met hedendaags comfortabel wonen. Moeiteloos maar ook met trots somt hij een groot aantal voorbeelden op waar SCW die verbinding met een goed resultaat tot stand heeft weten te brengen.

SCW heeft gedurende de periode dat Suijdendorp SCW leidde altijd meer willen zijn dan alleen een huisbaas die woningen bouwt en beheert. Veel aandacht besteedde de organisatie aan de belangen van de bewoners, het helpen bij problemen die met wonen en samenleven te maken hebben en via bewonersparticipatie inspelen op de wensen van de organisatie. Wanneer je daarover spreekt met leden van het Huurdersplatform van SCW blijken dat geen loze kreten. Gemiddeld genomen zijn bewoners ook erg goed te spreken over hun huisbaas. Veel aandacht en geld besteedde de corporatie aan de inrichting van de omgeving van de woningcomplexen. Daardoor werd Tiel een stuk aantrekkelijker als woonstad.

Suijdendorp blijkt zich goed te kunnen vinden in het streven van de gemeente om meer beter gesitueerden naar Tiel te trekken. Dat is nodig om culturele en andere voorzieningen in stand te kunnen houden en uit te bouwen. Tegelijkertijd moeten we echter ook blijven zorgen voor woningen voor de wat minder draagkrachtigen, voor mensen met een zorgindicatie, bijzondere doelgroepen en de groeiende groep senioren. Dat blijft ook een gemeentelijke taak die in regionaal samenwerkingsverband opgepakt moet worden.

Er is de laatste jaren veel kritiek geweest op de woningcorporaties. Die kritiek is in feite maar van toepassing op enkele organisaties die de grenzen van de wet hebben opgezocht en onverantwoorde investeringen of financiële transacties zijn aangegaan. Ook is daardoor het idee ontstaan dat woningcorporaties rijk zijn en dat hun kapitaal best afgeroomd kan worden door belastingheffing en bijdragen aan de algemene geldmiddelen van het rijk. Ook is onze beleidsruimte aan banden gelegd. We mogen ons strikt gezien alleen nog bemoeien met de leefbaarheid van de wijk en wijkverbetering direct gelieerd aan ons woningbezit en dus niet meer in de bredere context van de kwaliteit van wonen in de stad. Stenen en beton zijn wettelijk gezien daardoor belangrijker geworden dan mensen en door het afromen van kapitaal hebben we als SCW te weinig geld om in de toekomst te kunnen blijven investeren in de toekomstige vraagontwikkeling op het gebied van woningbouwprogrammering, renovatie, wijkgericht werken en het duurzamer maken van woningen. Dat is allemaal erg jammer. Door een professionele raad van toezicht en prestatie afspraken met de gemeente is er meer dan voldoende controle op wat wij doen en hadden we nog veel meer maatwerk kunnen leveren. Dit rijksbeleid zorgt er ook voor dat een gezonde mix in straten en buurten van mensen met een laag en midden inkomen bemoeilijkt wordt. Juist deze mix is belangrijk voor een goed woon- en leefklimaat voor iedereen en het ontwikkelen van eigen verantwoordelijkheid van de bewoners voor hun directe leefomgeving.

Eigen minister nodig

In dat verband betreur ik het dat er geen apart ministerie voor volkshuisvesting meer is. De taken van dat ministerie zijn nu verdeeld over maar liefst vier ministeries. Dat maakt besluitvorming stroperig, en vaak ook tegenstrijdig. Juist nu er grote behoefte is aan veel nieuwe woningen werkt dat frustrerend en vertragend en worden doelen niet gehaald. Ik vind het ook een miskenning van het belang van goed wonen en een goed aanbod voor het woongeluk van mensen. Er vallen met het huidige rijksbeleid doelgroepen tussen wal en schip en maak ik mij zorgen over de draagkracht en -last van wijken en buurten.

Met Suijdendorp raakt Tiel, hoewel hij nooit in Tiel woonde, een sterk met en op de stad betrokken organisator en stimulator kwijt. Het belang van de stad en zijn bewoners stond daarbij altijd voorop. Tiel is dankzij hem een stuk mooier geworden. Er zijn sfeervolle plekken behouden of gecreëerd en gebouwen behouden die anders best slachtoffer van de slopershamer hadden kunnen worden. Door zijn kijk op verbinden van cultuurhistorie met nieuw en doelmatige functionaliteit heeft hij veel mooie gebouwen en aantrekkelijke verblijfsplekken voor Tiel weten te behouden. Meerdere keren kregen die gebouwen ook nog een maatschappelijke functie waardoor de samenleving verrijkt wordt en er voor Tielenaren en streekbewoners een rijk aanbod aan woon- en zorgvoorzieningen is ontstaan. Belangrijk was ook dat hij goed kon organiseren, over de nodige deskundigheid en durf beschikte en daadkrachtig was. Zelf heb ik van dichtbij ervaren hoe hij slepende en stroperig verlopende projecten zoals de nieuwbouw voor verzorgingshuis Westlede door passende interventies en initiatieven tot een snelle uitvoering bracht. Voor zijn medewerkers was hij, zo verteld een oud-medewerker een goede baas met een warm hart voor zijn mensen, hen steunde wanneer nodig en gericht op het ontwikkelen van hun kwaliteiten.

De fusie met SWB vindt de directeur belangrijk maar ook noodzakelijk. “De samenleving wordt steeds complexer en woningcorporaties staan voor grote uitdagingen. Voldoende schaalgrootte is daarbij belangrijk. SWB past gelet op filosofie, visie en prestaties goed bij SCW. We vullen elkaar ook goed aan. Wij met onze kennis en ervaring met binnenstedelijk bouwen en SWB heeft veel meer ervaring met en kennis van het bouwen in het buitengebied en kleinere kernen. SWB is ook in financieel opzicht een degelijke fusiepartner. Ik heb er alle vertrouwen in dat we met deze fusiestap een goed besluit nemen en dat ook het Tielse sociale huisvestingsbeleid bij de directeur-bestuurder van SWB, Johan Heesen in goed handen is.”

Dat Suijdendorp veel voor Tiel heeft gedaan en betekend heeft, heeft ook het bestuurscollege van de gemeente opgemerkt. Tijdens de feestelijke jubileumbijeenkomst voor belanghouders op 14 november in cultuurgebouw Zinder deelde burgemeester Hans Beenakker mee dat het college hem benoemd had tot ereburger van Tiel en reikte hem de daarbij behorende penning uit. De reactie van Suijdendorp daarop:

“Ik ben zeer vereerd met de toekenning van de ‘Erepenning der stad Tiel’ door het College van Burgemeester & Wethouders en aan mij overhandigd tijdens het stadsgesprek ‘de stad is vol verhalen’ in het kader van 100 jaar SCW. Vooral ook het verhaal achter de toekenning is een prachtige erkenning en waardering voor SCW en haar medewerkers voor de geleverde bijdragen aan de ontwikkeling van de stad in de afgelopen decennia. Die erkenning en waardering geef ik dan ook graag door aan onze medewerkers; we hebben in gezamenlijkheid en met elkaar de prestaties voor de stad kunnen leveren, verhalen toegevoegd aan de stad, die er toe doen en blijven nog vele mooie verhalen toevoegen aan de stad.

Hoe Herman Suijdendorp zijn vrije tijd gaat invullen weet hij nog niet. Eerst maar eens een paar maanden afkicken en wennen aan een nieuw leven door wandelingen op klompenpaden te maken. Daarna zal er zeker wel iets op mijn weg komen waarmee ik me nuttig kan maken.”

Aan de vele verhalen over Tiel voegt de Tielenaar er een toe, het verhaal van Herman Suijdendorp.

Zie voor verslag Stadsgesprek: https://detielenaar.nl/nieuws/2019/11/scw-sluit-viering-jubileumjaar-feestelijk-af-met-stadsgesprek/

Enkele foto’s uit verleden:

2001 1ste steen Perserij met voorganger Stef Schoots