Hilda Weiner was in 1958 de verrassing van Koninginnedag in Tiel

In vergelijking met zo’n 65 jaar geleden is het programma van de dag waarop de verjaardag van de koning of koningin gevierd wordt flink veranderd en ook wel wat verschraald. Toen was er veel te doen. De oranjevereniging organiseerde een dagvullend programma. Dat begon met het luiden van de kerkklokken en een rondgang van drie muziekkorpsen door de stad, een aubade op de trappen van het gerechtsgebouw een ballonoptocht voor de kinderen en een optocht voor iedereen. Grote klapper was een gevarieerd showprogramma en variéténummers met bekende artiesten van de radio in de veilinghal van fruitveiling Tiel & Omstreken. De bijna drieduizend bezoekers zaten daar op planken die gesteund werden door veilingkisten.

Hilda Weiner

Heel bijzonder was het programma van 1958. Tot ieders verrassing werd daar een onbekende Tielse jodelzangeres geïntroduceerd met de artiestennaam Hilda Weiner.

Hilda Weiner, haar echte naam is Corry Leenders (1936) en is de dochter van de destijds bekende stucadoor Bart Leenders. Corry kon goed zingen en trad al enkele jaren op als zangeres bij een vrijwilligersbandje in bejaardenhuizen. Haar repertoire bestond uit eigentijdse bekende liedjes en enkele jodelnummers. De groep trad vooral op in de Oost-Betuwe en Arnhem. Haar vader, die goed kon jodelen, had haar de typische Alpenzang geleerd. Corry wilde met haar zangtalent hogerop en meldde zich bij de Avro voor deelname aan een talentenjacht. Aanvankelijk kreeg ze geen reactie op haar ‘sollicitatie’. Enkele maanden later reageerde boven verwachting Gerard Lebon (1888 – 1974) om bij hem te komen proef zingen. Lebon was een autoriteit in het populaire muziekgenre. Hij gaf leiding aan het bekende radio-orkest De Tiroler Holzacker Bub’n. Dat was in die jaren een bekend radio-ensemble dat vrijwel wekelijks meestal in de lunchpauze drie kwartier op de radio te horen was. Daarnaast trad Lebon met zijn orkest in het hele land op, ondersteunde hij theaterproducties en was hij dirigent van het Nederlands Radio Omroeporkest van de AVRO. Gerard zag meteen wat in Corry en bood haar een functie aan als zangeres bij De Tiroler Holzhacker Bub’n. Andere toen bekende jodelnamen waren Olga Lowina en Hans Wiljon. Zij traden als freelancer vaak op met de Tiroler Holzhacker Bub’n. Corry zag Olga Lowina als haar grote voorbeeld.

Omdat de Tiroler Holzacker Bub’n tijdens de oranjefeestavond in Tiel op 30 april 1958 zouden optreden, werd besloten dat Corry daar haar debuut zou maken. Dat geheim gehouden debuut werd de topper van de avond. Corry was zoals zij zelf aan de Tielse pers vertelde behoorlijk zenuwachtig. “Maar al gauw merkte ik dat mijn optreden in goede aarde viel en voelde ik me vrij en zelfverzekerd. Ik was wel verbaast over het enorme applaus dat ik kreeg.” De dagen daarop wilden alle kranten die aandacht gaven aan Tiels nieuws – en dat waren er toen veel – met haar praten. Corry bewaart nog altijd heel zorgvuldig de twee albums die ze bij haar afscheid van Gerard Lebon kreeg. Een bevat een selectie van krantenartikelen die over haar verschenen. De andere is een foto album, waarin ze meestal in dirndljurk afgebeeld is. Ook na haar eerste optreden op Koninginnedag bleef de pers haar volgen. Radio-optredens werden steevast gemeld in de Tielse kranten en ook haar huwelijk met Gerrit Salemink, dat in Tiel voltrokken werd, kwam uitgebreid in de krant. Een golf van publiciteit was er in oktober 1958 toen Corry opnieuw te Tiel optrad met de Tiroler Holzacker Bub’n. Dat was een soort bedankje aan Tiel voor het afstaan van Corry aan het orkest. Het orkest met zanger en zangeressen verzorgde toen een benefiet avond, waarbij het goede doel pas aan het einde van de avond door burgemeester Stolk bekend gemaakt werd. In een afgeladen Gustaaf trad het orkest met de verschillende vocalisten op als Tirolers, na de pauze en een verkleed partij volgde een country & western programma. De Tiroler Holzhacker Bub’n heetten dan ’The Canadiens’.

Huwelijk, begin van het einde van haar zangcarrière

Op 7 augustus 1958 trouwde Corry met Gerrit Salemink (overleden 2019), stuurman op de grote vaart, het paar ging in Geldermalsen wonen. Corry vond de beroepshalve langdurige afwezigheid van haar man maar niets. Gerrit had daar begrip voor en zocht een baan aan de wal. Hij vond die bij Shell in Pernis. Corry opende in Geldermalsen een schoonheidssalon maar was nu degene die met haar talrijke optredens veel van huis was. Gerrit vond het maar niets dat zijn jonge vrouw voortdurend met een bus met een stel kerels op stap was en midden in de nacht thuis kwam. Bij de regelmatige optredens in het buitenland was ze vaak dagenlang van huis. Corry begreep dat en verlengde haar contract met het orkest en de Avro niet. Wat spaarzamer trad ze nu als freelancer op bij de Bub’n maar ook bij andere orkesten als de Skymasters.

Camping exploitant

De nieuwe baan van haar man bij Shell maakte een verhuizing naar de directe omgeving van zijn werk noodzakelijk. Corry vond het wonen op een flat in de Randstad en zonder iets om handen te hebben maar niets. In die periode hoorde ze dat een broer van haar vader de kleine camping, die hij exploiteerde in Ouddorp (Goeree-Overflakkee) wilde verkopen. Dat was de camping waar ze als kind met haar ouders regelmatig vakanties doorbracht. Ze belde haar oom maar die had de camping kort daarvoor al verkocht aan een lokale ondernemer. Voor flink wat meer geld konden Corry en Gerrit de camping toch nog in bezit krijgen. Gerrit bleef bij Shell werken en Corry regelde de dagelijkse gang van zaken op de camping. Het paar kreeg twee jongens, een tweeling waarvan er een op jonge leeftijd overleed. Dat veroorzaakte een wonde die nooit helemaal heelde. Het lukte enkele malen malen aansluitende stukjes grond bij te kopen en zo groeide camping Zuidhoek uit tot een middelgrote camping. Helaas werd echtgenoot Gerrit enkele jaren geleden getroffen door dementie. Corry heeft hem tot zijn levenseinde thuis in haar woning op de camping verzorgd. Dat waren heel zware jaren. Ondertussen is de camping overgegaan naar haar zoon Bart.

Corry woont nog steeds in de grote karakteristieke woonboerderij op de camping. Zorgvuldig bewaart ze daar haar herinneringen aan haar korte maar intensieve artiestenbestaan. Terugkijkend zegt Corry: Het was een geweldige tijd, die als een roes voorbijgegaan is. Achteraf denk ik dat ik er toen meer van had moeten genieten.”

Hoewel de ouders, broers en zuster al jaren overleden zijn, onderhoudt Corry nog steeds contacten met Tielenaren. Toen haar kinderen nog klein waren was een bezoek aan de oktoberkermis een vast agendapunt. Corry: “Ik heb goede herinneringen aan Tiel, de plaats waar ik geboren ben en opgroeide.”

Fotoalbum