Oude Bekenden 48: Hendrik Coenraad Dresselhuijs, de oer-VVD-er

De Dresselhuijs-familie was groot, Hendrik Coenraad werd er in 1870 in geboren. Hij was de zoon van sigarenfabrikant Cornelis Dresselhuijs uit Culemborg, de plek waar Hendrik later ook zou worden begraven. In 1926, 55 jaar oud pas. Overigens: het is Dresselhuijs, de schrijfwijze met een y kwam pas veel later.

Hendrik was een in Utrecht opgeleide en gepromoveerde advocaat, die onder meer op het kantoor van mr. Rink in Tiel zou werken. Maar die ook secretaris was van de Kamer van Koophandel, voorzitter van het Nutsdepartement, raadslid en voorzitter van de Handelsvereniging . Bovendien was Dresselhuijs later secretaris-generaal van het Nederlandse Rode Kruis.

Het moet een aangenaam mens zijn geweest, hij was sociaal voelend, hielp mensen waar hij kon en was pleitbezorger van de streek bij de regering. Het Tramlijntje van Tiel over Buren naar Culemborg was mede zijn idee. Hij zag er een ontsluiting van zijn geboortestad in. Dresselhuijs was in de Eerste Wereldoorlog voorzitter van de Nederlandse Anti-Oorlogsraad, en probeerde in die hoedanigheid Duitsland en de geallieerden aan de onderhandelingstafel te krijgen. Dat lukte niet, maar nadat de oorlog was afgelopen, bleef hij als fervent voorstander van de Volkenbond ijveren voor conflictloos oplossen van geschillen tussen landen. Die Volkenbond, opgericht in 1919, was voorloper van de Verenigde Naties. In de buurt van het Vredespaleis in Den Haag werd voor zijn inspanningen een monument voor het opgericht.

Het was geen verrassing dat hij de politiek in ging, Dresselhuijs richtte mede de Bond van Vrije Liberalen op, een van de zeven groeperingen die in 1921 fuseerden tot de Liberale Staatspartij, een voorloper van de VVD. Dresselhuijs werd voorzitter.

De oer-liberaal wilde in het parlement, maar dat lukte hem pas in 1916, hij had het al sinds 10905 geprobeerd. In de Kamer genoot hij als snel gezag inzake rechtskwesties en de internationale samenwerking. Als overtuigd pacifist wilde hij echter het leger behouden: Nederland zou in vredesmissies een bijdrage moeten kunnen leveren, vond hij. Dresselhuijs werd na de verkiezingen fractievoorzitter van een tien man sterke fractie, en dat zou hij blijven tot hij in 1926 overleed. De man moet óp zijn geweest, zijn leven bestond uit werken. Hij had overigens wel een gezin, zijn vrouw was Johanna de Meijere, en het paar had drie dochters, die allen in Tiel werden geboren.

Zijn woning staat er niet meer, daar aan de St. Walburgstraat, toen nog Ambtmanstraat. Op die plek staan nu andere huizen, meer recent bewoond door bekende Tielenaren als Huub van Heiningen en Jan den Haan. Het pand was hoog en diep, en er was bovendien aan de achterzijde een sigarenfabriek in gevestigd. Want die had de vredesactivist óók nog. Naast zijn minstens dertig bestuurlijke functies.