Grootse viering jubileum korfbalvereniging Tiel’72

Korfbalvereniging Tiel’72 bestaat 50 jaar en dat wordt groots gevierd. Vrijdag 19 augustus startte de negendaagse jubileumviering met een buffet voor leden en oud-leden. Daarna zijn er een of meerdere activiteiten op de korfbalvelden en in de grote feesttent op het eigen terrein. Alex van Valburg is er met een team van coördinatoren en werkgroepjes, die ieder een dag voor hun rekening namen, bijna een jaar flink druk mee geweest. Logisch dat bij de viering de eigen leden centraal staan, maar ook aan sponsoren, oud-leden en andere relaties is gedacht. Bij veel activiteiten zijn ook niet leden welkom. In een door eigen leden gemaakt jubileumboek is de geschiedenis van de vereniging vastgelegd en wordt een mooi inkijkje gegeven in het reilen en zeilen van de vereniging gedurende de achterliggende 50 jaar, de vereniging nu en de plannen voor de toekomst.

De geschiedenis in vogelvlucht

Het initiatief voor een korfbalvereniging kwam van de familie van de Ven. Toen de Van de Vennen in 1969 in Tiel kwamen wonen, misten zij een korfbalvereniging. Na een noodgedwongen lidmaatschap van een naburige vereniging rijpte al snel het plan om in Tiel een korfbalvereniging op te richten. Bij en direct na de oprichtingsvergadering meldden zich 32 leden. Frans van de Ven was de eerste voorzitter en stuwende kracht achter de jonge vereniging. Even was de vereniging bij de start te gast bij RKTVC. Van de gemeente kreeg de vereniging echter al spoedig het gebruik van het toenmalige sportveld aan de Gouden Regenstraat toegewezen. Het veld moest gedeeld worden met de Rugbyvereniging De Scrumboks en leerlingen van de Gemeentelijke Mavo. Beide verenigingen moesten op dat ene veld trainen en hun wedstrijden spelen. Al snel bleek ook het eigen clublokaal niet alleen te klein maar in alle opzichten ontoereikend. Toen het veld door de basketbalbond afgekeurd werd voor competitiewedstrijden, waren de voetbalclubs TEC en Theole de reddende engelen. Tiel’72 kon gebruik maken van hun velden en overige faciliteiten bij competitiewedstrijden.

In 1986 kwam er een einde aan een langdurige periode van behelpen op sportief gebied. Zowel de rugby als de basketbalclub kreeg een eigen sporterrein op sportpark Rauwenhof. Maar een clubhuis was er nog niet. Samen met Honk en Softbalvereniging De Panters werd geld ingezameld voor een clubhuis dat beide verenigingen konden gebruiken. Helemaal soepel liep dat samen gebruiken niet.

In 2002 werden daarom De Panters uitgekocht en beschikte Tiel’72 over een eigen terrein met een mooi clubhuis. Dat clubhuis is daarna nog enkele malen uitgebreid en aangepast aan nieuwe eisen. Ondertussen groeide het ledenaantal gestaag. Vooral de schoolcompetitie, en spelletjesochtenden voor laagste klassen van de basisschool, leverde ieder jaar meer dan tien jeugdleden op. In 2011 maakte Meike Brink het getal van 300 leden vol.

Met de jaren steeg ook het spelpeil, hoewel dat niet het hoofddoel is. Een prettige sfeer en spelplezier voor iedereen staat bij Tiel’72 voorop. “Het voelt als een grote gezellige familie” lees je regelmatig in het boek wanneer ouders van jeugdleden hun zegje doen.

Sporthal lukte nog niet

Nu bij het 50-jarig jubileum zijn bijna alle doelen bereikt. Een ding lukte nog niet. Grote wens van het bestuur is een korbalhal op eigen terrein. Nu is de vereniging in de wintermaanden aangewezen op verschillende sporthallen verspreid over Tiel en zelfs daarbuiten. Dat is niet goed voor de clubgeest en het onderling contact. Maar wie weet.

Bert de Rooij is vanaf 1996 onafgebroken voorzitter en gaat eind dit jaar de voorzittershamer overdragen. Een klus wil hij echter nog klaren. Dat is de bouw van de zo vurig begeerde korfbalhal op de plaats waar, wanneer we dit schrijven, nu de feesttent staat. Het doel van Bert is dat binnen vijf jaar met de bouw begonnen kan worden. Als iemand dat kan, is Bert het wel. Samen met anderen heeft hij de afgelopen 26 jaar al verschillende grote projecten tot een goed einde gebracht.” Maar of dit project slaagt, durf ik niet met zekerheid te stellen”, zegt hij er zelf over.

Het jubileumboek

Het jubileumboek is het resultaat van een jaar keihard werken door een zestal super enthousiaste leden. Zeker wanneer je weet dat het boek al bijna klaar was, toen de jubileumboek-commissie niet tevreden was over het resultaat. Te veel tekst en te weinig foto’s. Het boek moest veel meer een kijk- en bladerboek worden. Het eindresultaat mag er zijn wanneer je weet dat geen van de redactieleden eerder betrokken was bij het maken van een boek. Het is 100 pagina’s dik en bevat meer dan 250 illustraties. Voor iedereen die al wat langer lid is van de korfbalvereniging moeten de vele foto’s een feest van herkenning zijn en tal van gebeurtenissen weer in herinnering brengen. Veel steun had de redactie aan het zeer uitgebreide verenigingsarchief van Kees van Koeveringe.

32 stelletjes

Korfbal speel je met gemengde teams. Dat blijkt tot veel verbintenissen voor het leven te leiden. In het boek vertellen maar liefst 16 paren hoe hun liefde voor elkaar bij Tiel’72 begon. En nauwkeurige inventarisatie leverde in totaal maar liefst 32 contracten voor het leven op.

In het boek vindt je natuurlijk ook de geschiedenis met veel ups maar ook wel enkele downs beschreven. Er is aandacht voor de ouders van jeugdleden, de sportieve hoogtepunten, de vele randactiviteiten, het jaarlijkse schoolhandbaltoernooi en tal van anekdotes en wetenswaardigheden. Ook vindt je er de tekst van clubliederen, cijfers , overzichten van bestuursleden, trainers , ereleden en leden van verdienste, een uitgebreid vraaggesprek met voorzitter Bert de Rooij en worden club iconen en andere vrijwilligers in het zonnetje gezet. In het boek lees je ook hoe belangrijk het financieel voor verenigingen was en is om oud papier op te mogen halen.

In het boek wordt al een volgende editie over 50 jaar aangekondigd. Wanneer het Korfbalvereniging Tiel’72 lukt om hetgeen in de achterliggende 50 jaar is opgebouwd aan faciliteiten, clubgeest en vrijwilligersinzet te behouden dan zal dat boek zeker verschijnen.