Een lintje in Tiel in 2020: Maarten Dix

In onze reeks ‘Een lintje in Tiel in 2020’ zoomen we ditmaal in op Maarten Dix. “Maarten Dix is vanaf de jaren 90 tot heden dienstencoördinator bij de EHBO vereniging Tiel. Verder is hij al ruim 15 jaar betrokken bij het organiseren van de collectes van Stichting Jantje Beton en de Hersenstichting in Tiel. Ook is hij vanaf het midden van de jaren 90 ruim 20 jaar – in diverse bestuursfuncties – actief geweest bij de Reddingsbrigade Tiel”, lezen we in het persbericht dat de gemeente ons voor Koningsdag onder embargo toezond.

Veertig jaar geleden verhuisde Maarten van Groningen naar Tiel. Hij had zijn opleiding tot chemisch analist voltooid, maar kon in de buurt waar hij woonde geen passend werk vinden. Dat vond hij wel in Tiel bij Mobil Chemie (tegenwoordig PPG). Bij Mobil chemie werd Maarten al snel een van de BHV-ers (bedrijshulpverlener).

Maarten besloot daarnaast ook EHBO-er te worden. Daardoor kwam hij in contact met de afdeling Tiel van de landelijke EHBO-organisatie. Maarten werd lid en gaf zich op om EHBO-diensten te draaien bij de verschillende evenementen in Tiel, maar als het nodig is ook daarbuiten. Maarten: “Al snel werd ik gevraagd om tot het bestuur toe te treden. Later nam ik de taak van dienstencoördinator op me. In die functie regelt hij het EHBO-dienstenrooster voor evenementen en zorgt dat bij cursussen en herhalingslessen alles klaar staat en na afloop ook weer opgeruimd wordt. Dat is nodig omdat de EHBO onderhuurder is van het verenigingslokaal en oefenruimte van KTSM, het stedelijk muziekkorps, aan de Burgemeester Cambier van Nootenlaan.” Een groot deel van het jaar is Maarten meerdere dagdelen per week in het KTSM clubhuis te vinden. Hij draait ook zelf EHBO-hulpverleningsdiensten bij onder meer evenementen in Tiel en daar buiten.

De reddingsbrigade

Toen de kinderen van Maarten wat groter werden, gingen zij reddend zwemmen bij Vahalis. In 1995 werd de reddingsbrigade afgesplitst van Vahalis. Voor Maarten en enkele anderen was het ontbreken van een reddingsbrigade in Tiel en directe omgeving geen optie. Dus werd Tiel een nieuwe vereniging rijker met Maarten later als voorzitter en stuwende kracht. Menig Tielenaar zal weinig weten over de reddingsbrigade. Daarom vertelt Maarten er graag meer over. “De reddingsbrigade is een officiële hulpdienst van de veiligheidsregio Gelderland Zuid. De reddingsbrigade noemt men wel de natte EHBO. De brigade biedt een heel scala aan cursussen om mensen op te leiden als toezichthouder bij open water, zwembaden en evenementen en zo nodig te redden en eerste hulp te verlenen. Het werkgebied is de Betuwe. Uit dit gebied komen de aanvragen om aanwezig te zijn bij waterevenementen om de veiligheid op het water te waarborgen. Daarvoor beschikt de brigade over een eigen motorvlet en veel andere materiaal. Het is al enkele malen voorgekomen, dat de hulp van de brigade ingeroepen werd bij het zoeken naar op het water vermiste personen. Een belangrijk onderdeel van het werk bestaat uit het reddend zwemmen leren aan kinderen, die dat dan hun hele leven kunnen toepassen bij zwemmers die in moeilijkheden raken.”

De zwembrigade in Tiel heeft een clubhuis aan de Tielerwaardlaan.

Dat clubhuis brandde in 2006 voor de helft af. “Het was een absoluut dieptepunt. We waren toen bijna nagenoeg alle materialen kwijt en we moesten zorgen dat ondertussen de verenigingsactiviteiten doorgang konden vinden. Dat was echt een tropenperiode”.

Via de reddingsbrigade kwam Maarten in contact met Jantje Beton. Jantje Beton is een landelijke stichting die geld inzamelt en doneert om het buitenspelen van kinderen te bevorderen. De Stichting organiseert jaarlijks een landelijke buitenspeeldag en het Nederlands Kampioenschap Stoepranden. Belangrijk zijn de subsidies aan speeltuinen, en allerlei andere voorzieningen die het buitenspelen van vooral kinderen in kwetsbare speelposities beter mogelijk maken.

Jantje Beton heeft een uniek geldinzamelingsysteem. Locale sportverenigingen gaan met de collectebus rond en mogen de helft van de opbrengst zelf houden. Maarten organiseert in Tiel deze jaarlijkse collecte. Hij deelt de wijken in, informeert, werft verenigingen die op die manier hun kas willen aanvullen, zorgt voor de collectespullen en telt en verdeeld samen met een ‘controleur’ de opbrengst en zorgt dat de verenigingen hun geld krijgen. Maarten: “De collecte is een aantrekkelijke methode voor de verenigingen om extra inkomsten te verwerven. Ieder jaar wordt er in Tiel een flink bedrag opgehaald. Het is best veel werk, maar de opbrengst geeft veel voldoening. Ik heb met veel verenigingen door de collecte een hechte relatie opgebouwd.

Hersenstichting

In 2007 stond er in De Zakengids een advertentie waarin de Hersenstichting een coördinator voor de jaarlijkse huis-aan-huis collecte vroeg. Maarten stak zijn vinger op en is sindsdien de man die die jaarlijkse collecte in Tiel organiseert. Maarten: “De Hersenstichting doet belangrijk werk en daar wil ik graag een handje bij helpen. Maarten heeft een wisselend maar betrouwbaar netwerk aan collectanten opgebouwd, maar kan er nog altijd meer gebruiken. Bij de indeling probeert hij iedereen zo veel mogelijk in de eigen wijk te laten collecteren. “Dat is goed voor de opbrengst. Natuurlijk neemt Maarten ook zelf een wijk voor zijn rekening.

Corso

Maarten is praktisch ingesteld. Niet te lang praten maar doen is zijn devies. Daarbij schuwt hij het eenvoudige handwerk niet. Zo kun je hem bij de corsowagen van Drumpt aantreffen bij het aanbrengen van papier op het metalen karkas van de corsowagen of met het schoonmaken van spruitjes tijdens de plakperiode. Hij helpt ook ieder jaar bij het beplakken van de mascotte van Vierstromenland, die het kindercorso opent.

Verrast door Koninklijke Onderscheiding en reactie kinderen

Maarten vindt alles wat hij doet niets bijzonders. “Ik vindt het logisch dat wanneer je gezond bent je ook wat doet voor de samenleving. Zeker wanneer je met pensioen bent. Dat is noodzakelijk maar verrijkt ook je eigen leven. Je leert er veel van en bouwt veel contacten op. Het telefoontje van de burgemeester kwam voor mij totaal onverwacht. Ik was verrast en verguld. Het eerste wat ik deed was mijn kinderen bellen. Die toonden zich ook verrast. Gefeliciteerd en we komen zondag even langs. Was de reactie. Maar kort na mijn telefoontje hoorde ik een flink getoeter in de straat en stonden mijn drie dochters, schoonzonen en kleinkinderen compleet met ballonnen, gebak en een spandoek op de stoep. Het was mooi weer dus konden we ons buiten aan de coronaregels houden. Hun reactie maakte de toekenning van de onderscheiding extra feestelijk. Tegelijkertijd werden mijn buren daardoor geïnformeerd en regende het die dag felicitaties.