‘Fien kan niet goed zien’ boek van Tielse auteur

Midden in Tiel, in een gewone straat woont een heel gewoon meisje. Ze leeft met haar zus en ouders in een gewoon huis en ze gaat naar een gewone school. Ze heet Kirsty en ondanks dat alles heel gewoon lijkt is zij toch heel bijzonder! Niet alleen omdat ze de hoofdpersoon is in haar eigen boek, maar ook omdat ze slechts 5% zicht heeft!

Aangeboren oogafwijking

Kirsty werd 8 jaar geleden in Tiel geboren zonder irissen. Ze heeft een aangeboren oogafwijking die in haar familie aan vader’s kant vaker voorkomt. Haar moeder, Wendy Joosen, had het bij de geboorte al direct in de gaten. “We konden het verwachten, we hadden 50% kans op een kind met deze aandoening”, vertelt Wendy, “Kirsty’s oma is ook blind en haar vader heeft 30% zicht. Bij de geboorte deed Kirsty haar oogjes pas na vijf dagen open en toen zag ik een lidtekentje op haar oog.” Ze werden doorverwezen naar het Oogziekenhuis in Rotterdam. Kirsty werd daar voor het eerst onderzocht toen ze pas anderhalve week oud was en als kleuter van twee werd ze al opgehaald door de taxi om helemaal in haar eentje naar een speciale peuterspeelzaal te gaan!

Het boek
Moeder Wendy besloot een boek te schijven over het wel en wee van haar dochter. Als titel kozen ze ‘Fien kan niet goed zien’. “Gewoon omdat het makkelijk rijmt”, zegt Wendy, “ik vond schrijven altijd al leuk.” In 2016 kwam haar eerste boek over Fien uit, dat was meer voor kleuters. Nu, vijf jaar later, schreef Wendy haar tweede deel, Fien is wat groter. Wendy schrijft over waargebeurde dingen in het leven van haar dochtertje en combineert dat met zaken waarvan zij denkt dat het zomaar kan gebeuren. “Ik put ook uit de ervaringen met mijn man en wil graag vertellen dat kinderen met een visuele beperking helemaal niet zo anders zijn.” Wendy kan natuurlijk goed vergelijken omdat haaar oudste dochter Roanne (10 jaar) wel goed zien kan.

Hulpjuf
Kirsty gaat gewoon in Tiel naar school. “Naar de Prins Willem Alexanderschool”, vertelt ze wijs. Ze heeft eigen hulpjuf in de klas. “Zij heet Marjan”. Zowel de school als het gezin wordt begeleid door de Bartiméus, een organisatie die alles in het werk stelt om mogelijk te maken dat mensen met een visuele beperking het leven kunnen leiden dat bij hen past. Zij doen veel aan onderzoek, diagnostiek en behandeling voor alle mensen in Nederland die slechtziend of blind zijn, ook als ze een meervoudige beperking hebben of problemen ervaren met zien door bijvoorbeeld aangeboren hersenletsel. Een begeleidster van Bartiméus leerde Kirsty bijvoorbeeld door geluiden te horen of een muur dichtbij is of juist verderweg. Kirsty vertelt trots dat ze zelfs voor loopt op school: “In bijna alle vakken. Ik zit in groep vijf maar met lezen zit ik al midden in groep 6!” Kirsty heeft allemaal ‘gewone’ vriendjes en vriendinnetjes en zowel thuis als op school heeft ze een moderne versie van een leesloup. In haar klas zijn er vergrote boeken en jumbo-letter-boeken. Over wat ze later worden wil hoeft ze niet lang na te denken: “Brandweerman of bakker”. Grote zus Roanne wil later journaliste worden. Die vindt ons interview dan ook duidelijk heel interessant.

Waar gebeurd
Voor haar tweede boek over Fien koos moeder Wendy voor de dagboekvorm. Net zoals Anne Frank. Hoofdpersoon Fien schrijft haar dagboekbrieven aan haar denkbeeldige vriendinnetje Penny. “Zomaar een naam, omdat ik een pen in mijn hand had”, lacht Wendy. Van haar eerste boek is ook een luisterboek gemaakt. Wendy krijgt veel leuke reacties op de belevenissen van Fien. Vooral van ouders met kinderen die hetzelfde hebben, maar natuurlijk ook van de familie. Waar gebeurde verhalen uit het boek zijn bijvoorbeeld de wesp die op haar bril zat en die bril duwde de kleine meid gewoon op haar gezicht! Maar ook is het echt gebeurd dat haar vader’s bril aan diggelen lag omdat hij tegen een lantaarnpaal liep. “In het boek laat ik dat dan Fien beleven.” Kirsty vult meteen aan dat ze ook wel eens echt op een bankje in het dierenpark in de kauwgom is gaan zitten!
In één van de hoofdstukken van het nieuwe boek krijgt Fien ook haar witte herkenningsstok met rode bandjes. “Ik heb ook een speciale kinderstok”, zegt Kirsty, “die gaat overal met mij mee naar toe!” Aan het eind van ons interview mag ik ook nog even kennismaken met Kirsty’s konijn, ze heet Marloes. Al met al een bijzondere kennismaking met een heel bijzonder Tiels meisje. En de auteur van het boek, haar moeder dus, heeft gelijk: kinderen met een visuele beperking zijn helemaal niet zo anders! Het boek is onder andere te koop via Bol.com.

Heeft u zelf de ervaring te leven met een visuele beperking? Wilt u er iets over schrijven? Of over een ander onderwerp? Laat het ons weten, wie weet bent u onze volgende gast-redacteur!