Een lintje in Tiel in 2020: Hendrik Meeter

In de serie Een lintje in Tiel in 2020 deze keer Hendrik Meeter (73) die zich al ruim 40 jaar inzet voor Rugbyvereniging De Scrumboks.

Familie

Het zit in de familie. Niet alleen Hendrik, maar vele leden van de familie Meeter zijn fervent rugby-fan. “De vereniging bestaat sinds maart 1976 en mijn zwager verhuisde kort daarna terug naar Tiel”, vertelt Hendrik. “Hij had voor zijn werk in Delfzijl gewoond en daar ook Rugby gespeeld, bij Phoenix. Hij vroeg of ik zin had om een keer mee te trainen.

Dat was in oktober of november van 1976, ik had totaal geen ervaring, ik deed gewoon een keer mee met de training en werd meteen voor het team gevraagd en ik ben nooit meer weggegaan.” Ongeveer 12 tot 13 familieleden van Hendrik hebben de sport beoefend of doen dat nog. Neef Alex Meeter is de huidige voorzitter van de vereniging en ook trainer.

Zwembad
“Eerst trainden we op de zonneweide toen zwembad Groenendaal nog een buitenzwembad had. Iedere zondag werden daarvoor weer palen in het grasveld geslagen. Dat zijn mooie verhalen”, gaat Hendrik grijnzend verder, “na afloop van de training doken alle mannen het zwembad in, daar waren de badmeesters niet zo blij mee. Het was leuk om zo met elkaar om te gaan, ook met mijn familie natuurlijk, er zaten wel een paar ‘rauwdouwers’ tussen, trainen was een potje lekker knokken!” Hij heeft ruim 20 jaar als speler op het veld gestaan, tot zijn knieën het niet meer toelieten. “Ik heb nu twee nieuwe knieën, dat kwam niet door rugby hoor! Ik ben wel altijd blijven trainen, dan houden de mannen rekening met mijn knieën. Ik sport nog steed en probeer bijvoorbeeld ‘walking rugby’ op poten te zetten.”

Kampioen
Hij heeft mooie herinneringen. “Na Groenendaal mochten we het voetbalveld bij het oude Daalderop sportterrein gebruiken, dat lag aan de Zwaluwstraat, bij het Vijverterrein. Onze douche was daar gewoon een buitenkraan met koud water!

Toen we daar weg moesten verhuisden we naar de Gouden Regenstraat en trainden we op het grasveld van de vroegere LTS.” Ondanks alles werden ze in 1982 kampioen.”In de 3^e klasse, dat was toen de laagste klasse, maar de blijdschap was er niet minder om, ik speelde toen zelf nog.” En recent in 2018 zijn de Tielse Scrumboks weer kampioen geworden, nu in de 4^e klasse. Vanaf het einde van de vorige eeuw is het sportveld Rauwenhof de vaste stek van de club. “Een prettige plek”, aldus Hendrik.

Vrijwilliger

Hendrik bleef zich verdienstelijk maken voor de vereniging. “Heel in het begin was ik meteen al jeugd-trainer.” In het dagelijks leven werkte hij in de groenbouw en de tuinbouw en maar liefst 15 jaar in de Tielse sporthal. Voor de club haalde hij tussendoor zijn diploma’s, floot hij wedstrijden, beheerde de kantine, hielde zich bezig met het onderhoud van het veld en ga zo maar door. Nog steeds is hij iedere dag op het rugbyveld te vinden. “Ik doe nog kleine klusjes zoals bij de renovatie van het clubgebouw, samen met neef Hans heb ik de afwerking gedaan.”

Verrassing
De koninklijke onderscheiding was een complete verrassing voor hem. Hij weet ook niet wie er achter de aanvraag zit, maar dat kan natuurlijk best een familielid zijn. “Ik werd naar de club gelokt”, vertelt hij, “het ging om een nieuwe aansluiting van de telefoon zeiden ze, een technisch klusje. En toen ging de telefoon over, ik nam op en kreeg de burgemeester aan de telefoon. Toen ging mij wel een lichtje branden. Hij feliciteerde mij en zei dat ik nu lid in de orde van Oranje Nassau was. Een hele eer.” Hendrik is duidelijk trots en blij. “Er spreekt een enorma waardering uit.”

Hoogtepunt
Een absoluut hoogtepunt dus voor de bescheiden Hendrik die het heel normaal vindt om zo veel voor een ander te doen. Maar er waren er meer, eerder werd hij al genomineerd voor een sportprijs (in 2015) en eerder, in 2013, werd hij in het Agnietenhof uitgeroepen tot ‘Vrijwilliger van het Jaar’ bij het Gelders Sportgala.

Maar dat is nog niet alles, het huidige sportveld heet sinds twee jaar officieel: het ‘Hendrik Meeter-veld’ en ook het rugby-toernooi voor de jeugdleden (Turfjes en Benjamins) is naar hem genoemd: Het Hendrik Meeter-toernooi. “Dat heette eerst het Flipje toernooi, dan komen er 15 tot 16 verenigingen naar Tiel, de kinderen hebben het dan erg goed naar hun zin.” Uiteraard organiseert hij nog steeds mee.

video 2013:

Dieptepunt

De enige zwarte dag in het vele vrijwilligerswerk van Hendrik was ooit de brand in de containers van de club in de nacht van donderdag 15 op vrijdag 16 juli 2010. “Ik was tot laat op de club, ongeveer een uur of 10 in de avond. Ik was net thuis toen ik een telefoontje kreeg, slechts een kwartiertje later, er was brand op de club. De containers met materialen stonden in de brand. Dat was vreselijk. Al ons rugbymateriaal was verbrand en ook de containers waren weg.” Maar ze hebben niet stilgestaan door dit nare voorval. “Gelukkig hebben we toen van andere verenigingen allemaal materiaal gekregen, gratis, zodat we wel konden blijven spelen.”