Rijntje van Buren 100 jaar

Woensdag 17 juni wordt Rijntje van Buren-Hevel, moeder, echtgenote en oma van een bijzondere muzikale familie, 100 jaar. Rijntje bewoont een klein appartement in Walstede aan de Konijnenwal. Haar verjaardag wordt vanwege Covid 19 een sober feestje. Het woonzorgcentrum hanteert nog steeds zeer strikte regels om een corona-uitbraak te voorkomen. Rijntje heeft in de achterliggende 100 jaar veel meegemaakt; het leven heeft haar niet altijd toegelachen. Haar levensbeschrijving is niet alleen een familiegeschiedenis maar ook een schets van de tijd in Tiel waarin ze leefde.

Rijntje, zo kent menig Tielenaar haar, is een geboren en getogen Tielenaar. Ze kan veel en enthousiast vertellen over gebeurtenissen en vroegere gewoonten in de stad en ook tal van smeuïge anekdotes ophalen over haar eigen leven en dat van haar muzikale man en zonen Berry en John. Rijntje was enig kind.

Verliefd en gehuwd met muzikant

Rijntje hield van dansen en uitgaan. Regelmatig ging ze naar voorstellingen in het Spaarbankgebouw. Daar traden in de periode van voor- en tijdens de Tweede Wereldoorlog veel landelijk bekende gezelschappen op. In het weekeinde was er vaak bal na en kon Rijntje zich op de dansvloer uitleven.

Een van de bands die dan regelmatig de levende muziek verzorgde was de beroepsband ‘The Jeeps’. onder leiding van Nol van Buren. Bewondering voor de muzikale talenten van de bandleider ontwikkelde zich tot verliefdheid en resulteerde op 4 april 1942 in een huwelijk met Nol. Nol was op muzikaal gebied een natuurtalent. Moeiteloos kon hij zonder enige instructie of les ieder instrument dat hij in handen kreeg bespelen. Zijn orkest, The Jeeps bestond weliswaar uit beroepsmusici, maar dat betekende niet dat er veel verdiend werd. Nol kon in de eerste prille jaren van het huwelijk met Rijntje met zijn orkest niet genoeg verdienen om er met zijn vrouw van te leven. De ouders van Nol schaften raad. Zij exploiteerden in de Kleibergsestraat in Tiel café L’Avenir en besloten de exploitatie hiervan in handen te geven van aan zoon Nol en schoondochter Rijntje. Zelf kochten ze de Tol in Wadenoijen om in hun levensonderhoud te voorzien.

Nol had niets met het cafébaas spelen en was bovendien sporadisch thuis. Hij speelde met zijn orkest in het hele land in grote zalen en had lang een vast contract bij de toen bekende lunchroomketen van Heck‘s, in 1946 omgedoopt tot Ruteck’s. In ieder van de vijftien lunchrooms van dit concern in de grotere steden van Nederland speelde The Jeeps steeds een maand en maakte dan plaats voor een ander top-orkest als de Ramblers, Malando, de Skymasters , Boyd Bagman en het showorkest van John Kristel. Eens per maand kwam Nol met de trein naar huis, bleef daar enkele uren en reisde dan per trein weer terug naar zijn pension in de speelplaats. Vakanties kende men niet. Rijntje heeft dan ook vrijwel in haar eentje haar twee zonen opgevoed en het cafe uitgebaat. Op 17 mei 1944 werd Berry geboren, John kwam zeven jaar later op 9 januari 1951 ter wereld.

Geen kroegbaas meer

Hoewel Rijntje een uitstekende gastvrouw was, lag haar hart niet bij een leven als waardin. Na terugkomst van de evacuatie periode in juni 1945, die zij in Zoelen doorbrachten, besloten zij en Nol te stoppen met het café. Dat was overigens ook niet ongeschonden uit de oorlog was gekomen. De L’Avenir werd kort daarna omgedoopt tot De Sportbar met de bekende barkeeper Jan van Dijk als uitbater.

Inwonen bij ouders

Gedwongen door de enorme woningnood na de oorlog namen Rijntje en Nol met dreumes Berry hun intrek bij de ouders van Rijntje op het Ooij. Hier werd John geboren. Enkele jaren later kregen Rijntje en Nol een eigen huurwoning toegewezen in de nieuwgebouwde Vogelbuurt in Tiel-Oost.

Werken was nodig

Rijntje bleef ondertussen niet stilzitten. Ze moest ook wel want het inkomen van Nol wisselde sterk en reizende orkestleden hadden een flinke hap van hun verdiende geld voor zichzelf nodig. Zij werd bloemenverkoopster op de markt en werkte vele jaren bij de Metico, later omgedoopt tot HEMA in de Waterstraat.

Het Riversite Combo en chauffeur

In de jaren vijftig veranderde de muziekstijl en het uitgaansleven. Muziekdragers en versterkers verdrongen langzaam maar gestaag de relatief dure levende muziek. Nol kwam blijvend naar huis en startte met zijn zoon Berry en anderen het bekende Riversite Combo. Een al snel veelgevraagde en succesvolle muziekband, waarvoor bruidsparen regelmatig hun trouwdatum lieten afhangen van de beschikbaarheid van de band voor hun huwelijksfeest. Nol zocht naast het musiceren ook ander werk. Dat vond hij in Amsterdam. Daar werd hij trambestuurder en ging daar in pension. Opnieuw leefden Rijntje en Nol een groot deel van de week gescheiden. Rijntje wilde Tiel niet uit en daarom verruilde Nol zijn baan bij het gemeentelijk vervoersbedrijf van Amsterdam voor een baan als chauffeur bij de Tielse autobusonderneming ETAO. In die periode kreeg hij last van een hersenaandoening en moest stoppen met werken.

Ziekenverzorgster

Terwijl hij arbeidsongeschikt was heeft Nol nog enkele jaren bij Glasfabriek De Maas gewerkt. Daarna ging dat niet meer. Het was nog wel mogelijk om  er in een rustig tempo samen met Rijntje op uit te trekken. Met een volkswagenbus, die als eenvoudige camper was ingericht reisden ze heel Europa door. Rijntje genoot van de voor die tijd verre reizen. Ze hield van het verblijf in de natuur en het snuiven van cultuur. Helaas ging de gezondheid van Nol steeds verder achteruit en Rijntje werd naast echtgenote ook de verzorgster van haar man. Nol stierf op 30 maart 1999. Een paar jaar eerder was het echtpaar verhuisd naar een aanleunwoning van verzorgingshuis Walstede aan het Groenlandstraatje en enkele jaren geleden betrok Rijntje een klein appartement binnen de muren van Walstede.

Verlies van John sloeg diepe wond

Voor haar leeftijd is Rijntje opvallend fit en helder van geest. Zij volgt nauwgezet de gebeurtenissen in Tiel. ze woonde vlakbij haar jongste zoon John, voor wie ze bijna iedere avond kookte. Vaak ging ze ook met John mee naar Hoofddorp, waar hij als pianodocent verbonden was aan de muziekschool. Ze genoot intens van de muzikale prestaties van haar zoons.

Het overlijden van John was een vreselijke slag voor haar en veranderde ook haar dagindeling en feitelijk haar hele leven. De waardering die de Tielse gemeenschap voor zijn omvangrijk oeuvre bij en na zijn overlijden toonde, deed haar goed.

De mooie herdenkingsbijeenkomst in de Agnietenhof en de vele reacties in de samenleving gaven haar steun. Zij heeft een zeer sterke band met kleindochter Kilke. Die trad met haar zang- en acteercarrière in de voetsporen van haar vader en werd na de dood van John ook haar vriendin. Hoewel Kilke haar carrière buiten Nederland opbouwde en daar ook woont heeft Rijntje al jaren dagelijks contact met haar. Kilke leerde haar oma appen en dagelijks nemen ze in normale tijden voor het slapen gaan elkaars dag door. Vaak reisde ze naar Engeland. Een hoogtepunt was voor Rijntje een bezoek aan Londen waar ze met onder andere de moeder van Kilke, haar kleidochter zag schitteren in een enorm theater. Ze werd er als eregast ontvangen voorafgaande aan de voorstelling werd het publiek geïnformeerd over de aanwezigheid van de familie van Kilke.

Iedere week naar fitnes

Rijntje is van oordeel dat ze haar fitheid en goede gezondheid onder andere dankt aan haar wekelijkse trainingsuur bij fitness Voigt. Sinds het overlijden van haar zoon John is ze er iedere week te vinden en naarmate haar leeftijd steeg, kreeg ze daar meer aandacht en begeleiding. Ze was er tot net voor de lockdown te vinden. Het was haar wekelijkse uitje.

Leven niet altijd gemakkelijk

Rijntje heeft tot nu toe een afwisselend maar zeker niet gemakkelijk leven achter de rug. Erg royaal heeft ze het nooit gehad. Ze heeft hard moeten werken en het verlies van haar man, zoon en recent haar schoondochter en echtgenote van Berry moeten verwerken. Nooit is zij bij de pakken neer blijven zitten. Maar 12 weken eenzaam doorbrengen op haar kamer vanwege het Covid 19 virus heeft haar geen goed gedaan. Het is jammer maar ook triest dat ze haar 100^ste verjaardag in quarantaine moet doorbrengen. Want vieren kun je het rondje dat ze op haar verjaardag mag lopen om het gebouw van Walstede met één aangewezen persoon niet noemen. Hopelijk zit er later nog wel een feestje in. Aan Rijntje zal het niet liggen, die wil omringd door haar naasten en gesteund door de aandacht en betrokkenheid van een flink aantal vrienden en bekenden er nog wel wat jaartjes bijschrijven.